Building a Club
ຂຽນໂດຍ: ພອນສະຫວັນ ແສງມະນີ
Author: Phonesavanh Sengmani
Scroll down for English language version
ນາງ ສາຍສະໝອນ ຫຼື ແຕ, ເປັນຄູຝຶກ ChildFund Pass It Back ປີທີສອງ ຂອງແຂວງວຽງຈັນ. ປັດຈຸບັນ, ແຕກຳລັງສອນຫຼັກສູດການວາງແຜນເພື່ອອະນາຄົດໃຫ້ນັກກິລາທີ່ຊຸມຊົນຂອງລາວ. ແຕຍັງເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນການສ້າງສະໂມສອນຣັກບີ້ປູຄຳວຽງຈັນ, ເຊິ່ງເປັນສະໂມສອນຣັກບີ້ທີ່ເກີດຂື້ນມາບໍ່ດົນນີ້. ລາວມີການປ່ຽນແປງທີ່ໜ້າສົນໃຈຫຼາຍທີ່ສາມາດສ້າງສະໂມສອນຂື້ນມາຜ່ານການຮຽນຮູ້ ແລະ ສະໜັບສະໜູນຈາກສະຫະພັນກິລາຣັກບີ້ແຫ່ງຊາດລາວ. ກ່ອນທີ່ແຕຈະສ້າງສະໂມສອນ ແມ່ນໄດ້ມີການປຶກສາກັບສະຫະພັນກິລາຣັກບີ້ວ່າ “ຂ້ອຍໄດ້ປຶກສາກັບອ້າຍເປີ້ນກ່ຽວກັບການສ້າງສະໂມສອນຣັກບີ້ຢູ່ທີ່ແຂວງ ວຽງຈັນ ເພື່ອພັດທະນາກິລາຣັກບີ້ໃຫ້ເຕີບໃຫຍ່ຫຼາຍກວ່າເກົ່າ. ທຳອິດແມ່ນຂ້ອຍໄດ້ເຫັນອ້າຍເປີ້ນເຮັດວຽກໜັກໃນການລົງປະສານງານ ແລະ ຊ່ວຍວຽກຄູຝຶກທີ່ຢູ່ແຂວງວຽງຈັນຕະຫຼອດເວລາ. ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍມີຄວາມຄິດວ່າຂ້ອຍກໍ່ຢາກສ້າງຜົນງານຂອງຕົວເອງຂື້ນມາໃນຖານະການເປັນຄູຝຶກຄົນໜຶ່ງ. ຂ້ອຍໄດ້ວາງແຜນຮ່ວມກັນອ້າຍເປີ້ນກ່ຽວກັບລາຍລະອຽດ ຂອງການສ້າງສະໂມສອນເຊັ່ນ: ເອກະສານຂອງສະໂມສອນ ແລະ ການຝຶກຊ້ອມຂອງນັກກິລາ. ຂ້ອຍໄດ້ຮັບສະໝັກກິລາຫຼີ້ນຣັກບີ້ແບບຕຳ ແລະ ໄດ້ຝຶກສອນທັກສະການຫຼີ້ນຣັກບີ້ຕຳໃຫ້ພວກເຂົາເຈົ້າ”.
ແຕບອກວ່າໄດ້ຮຽນຮູ້ການເປັນຜູ້ນຳ ແລະ ກ້າສະແດງອອກຈາກການເປັນຄູຝຶກ ChildFund Pass It Back ມັນໄດ້ເຮັດໃຫ້ລາວມີຄວາມກ້າຫານໃນການລົງມືປະຕິບັດສິ່ງທີ່ລາວບໍ່ເຄີຍຄິດມາກ່ອນໄດ້ຄື “ຕອນທຳອິດທີ່ສ້າງສະໂມສອນຣັກບີ້ໃຫມ່ໆຂ້ອຍກໍ່ເຫັນວ່າໃນແຂວງວຽງຈັນແມ່ນມີສະໂມສອນກິລາປະເພດອື່ນຫຼາຍແລ້ວ ແຕ່ຍັງບໍ່ມີສະໂມສອນກິລາຣັກບີ້. ຂ້ອຍເຫັນວ່າກິລາຣັກບີ້ເປັນນັກກິລາໜຶ່ງທີ່ສອນທັງກິລາ ແລະ ທັກສະຊີວິດນຳກັນ ເຊິ່ງມັນດີຕໍ່ເດັກນ້ອຍ ແລະ ໄວໜຸ່ມໃນການຮຽນຮູ້ທັກສະຊີວິດ, ໄດ້ໝູ່ເພື່ອນໃໝ່ໃນການທີມ ແລະ ທີມອື່ນອີກ. ຕອນທຳອິດທີ່ເລີ່ມສ້າງສະໂມສອນ ພວກເຮົາບໍ່ມີງົບປະມານຫຍັງເລີຍ ມີແຕ່ພາກັນອອກເງິນກັນຊື້ນໍ້າດື່ມໃນການຝຶກຊ້ອມ. ເຖິງວ່າການສ້າງສະໂມສອນທຳອິດຈະບໍ່ມີ ໃຜມາສະໜັບສະໜຸນກໍ່ຕາມ ແຕ່ຂ້ອຍກໍ່ຢາກໃຫ້ມັນເກີດຂື້ນມາ ເພື່ອໃຫ້ໂອກາດນັກກິລາໄດ້ພັດທະນາທັກສະຕົນເອງໃຫ້ດີຂື້ນ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກດີໃຈຫຼາຍທີ່ຂ້ອຍສາມາດສ້າງສະໂມສອນຂື້ນມາໄດ້.”
ເຫັນໄດ້ວ່າແຕໄດ້ລົງມືປະຕິບັດຕາມຄວາມຫຼົງໄຫຼຂອງລາວໃນການສ້າງສະໂມສອນຣັກບີ້ທຳອິດຂອງແຂວງວຽງຈັນ ໂດຍທີ່ແຕເປັນຜູ້ນຳສະໂມສອນ ແລະ ເປັນຄູຝຶກສອນຣັກບີ້ທີມຍິງສຳລັບສະໂມສອນນີ້. ແນ່ນອນວ່າການສ້າງສະໂມສອນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍສຳລັບຄູຝຶກໄວໜຸ່ມທີ່ກຳລັງເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນໄປຕາມຄວາມຄາດຫວັງຂອງສັງຄົມທີ່ມີຕໍ່ແຕ. ແຕ່ລາວກໍ່ຍັງສູ້ຕໍ່ໄປ ແລະ ບໍ່ຍອມແພ້ກັບອຸປະສັກທີ່ລາວພົບ ເຊິ່ງລາວໄດ້ນຳໃຊ້ທັກສະທີ່ສຳຄັນນີ້ຈາກບົດຮຽນ ChildFund Pass It Back ກໍ່ຄືການບໍ່ຍອມແພ້. ແຕເລົ່າວ່າ “ເມື່ອພົບກັບຄຳດູຖູກຈາກຄົນອື່ນອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາຍອມແພ້ ແລະ ທໍ້ຖອຍກັບສິ່ງທີ່ເຮົາກຳລັງເຮັດຢູ່. ກໍ່ຄືການທີ່ຂ້ອຍສ້າງສະໂມສອນຂື້ນມາແມ່ນຫຼາຍຄົນເວົ້າໃຫ້ຂ້ອຍວ່າ ‘ເຮັດສະໂມສອນເຮັດຫຍັງ? ສ້າງຂື້ນມາແລ້ວໄດ້ຫຍັງ? ເອົາເວລາໄປເຮັດອັນອື່ນດີກວ່າບໍ່?’ ເມື່ອຂ້ອຍໄດ້ຍິນແບບນັ້ນຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ໄດ້ສົນໃຈ ຫຍັງກັບຄຳເວົ້າຂອງຄົນອື່ນທີ່ເວົ້າໃຫ້ ເພາະຂ້ອຍຮູ້ດີວ່າຂ້ອຍກຳລັງເຮັດໃນສິ່ງທີ່ດີຕໍ່ນັກກິລາຂອງໃນບ້ານຂອງຂ້ອຍ. ຂ້ອຍກໍ່ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາເຫັນວ່າຂ້ອຍສາມາດສ້າງສະໂມສອນໄດ້. ຂ້ອຍກຳລັງພັດທະນາທັກສະຂອງນັກກິລາໃນທີມ ແລະ ພິສູດໃຫ້ທຸກຄົນເຫັນວ່າຂ້ອຍສາມາດເຮັດໄດ້.”
ຜ່ານເລື່ອງການປ່ຽນແປງຂອງສາຍສະໝອນ ຫຼື ແຕ ລາວເປັນຄູຝຶກ ChildFund Pass It Back ຄົນໜຶ່ງທີ່ມີເປົ້າໝາຍໃນການສ້າງສະໂມສອນ ແລະ ລາວໄດ້ລົງມືປະຕິບັດໃຫ້ເກີດຂື້ນ ໂດຍທີ່ບໍ່ສົນໃຈວ່າຄົນອື່ນໃນສັງຄົມຈະເວົ້າຫຍັງ ໃຫ້ລາວກໍ່ຕາມ. ພ້ອມກັນນັ້ນລາວຍັງບໍ່ຍອມແພ້ກັບການເຮັດຕາມເປົ້າໝາຍທີ່ຕັ້ງໄວ້. ການສ້າງສະໂມສອນຣັກບີ້ບໍ່ແມ່ນ ເລື່ອງງ່າຍທີ່ສາມາດເຮັດໄດ້ພາຍໃນເວລາອັນສັ້ນໆ ຖືໄດ້ວ່າແຕມີຄວາມພະຍາຍາມ ແລະ ເສຍສະຫຼະເວລາສ່ວນຕົວໃນ ການຝຶກສອນໃຫ້ນັກກິລາໃນສະໂມສອນ. ໃນອະນາຄົດແຕກໍ່ຈະຕັ້ງໃຈຝຶກສອນນັກກິລາໃຫ້ພັດທະນາທັກສະການຫຼີ້ນ ແລະ ມີຜົນງານຫຼາຍຢ່າງໃຫ້ຫຼາຍຄົນໄດ້ຕິດຕາມຜົນງານຂອງສະໂມສອນປຸຄຳວຽງຈັນ.
Ms. Saysamone, or Tae, is a second-year Champa Ban Coach in Vientiane Province. Currently, Tae is helping to educate athletes in her community on how to plan for the future. Tae is also involved in building the Vientiane Province Golden Crabs Rugby Club, which was recently established.
Tae’s story is very interesting. She created the Golden Crabs Club through her own experiences and through the support of the Lao Rugby Federation and supporters like Kowloon Rugby Football Club, DAC and other key supporters. Before establishing the rugby club, she consulted with the Lao Rugby Federation. She said, “I consulted with Mr. Pern on setting up the rugby club in Vientiane Province, which aimed to develop rugby in this area. I saw Mr. Pern was working hard to coordinate and assist coaches in Vientiane Province all the time. After seeing that, I thought it would be good if a coach like me could establish the club. Then Mr. Pern and I planned the details of the rugby club, including the documents and the training plan for the players, including tackling.”
Tae had learned about leadership and performed well as a coach for ChildFund Pass It Back players. Club development and club coaching gave her a chance to try something she had never thought to try before.
She said “At first, I found that there are many sport clubs in Vientiane Province besides rugby. And I also found that rugby is a special sport that teaches both sport and rugby’s values, which are essential for young people to learn as athletes and as community members. It helps people make new friends among teams. When we first started the club, we lacked a budget, so we could only buy drinking water for practices. Although establishing the club was challenging at first, I placed a high value on providing the opportunity to athletes of having the chance to improve their skills. I was happy that I have been a part of building a club.”
This has shown that creating the club is Tae’s passion. She created the first rugby club in Vientiane Province. Also, she is a supervisor for this club and a coach for the women’s team. The community never expected her to establish a team, and it is not in line with the social trend. However, Tae persevered through the many obstacles she encountered. She used the skills that she learned from the Champa Ban powered by ChildFund Pass It Back curriculum. Tae says, “Facing discouragement from others can cause us to give up and lose our will to carry on. A lot of people told me, ‘What is the purpose of doing this club? Why didn’t I find a job instead of doing this?’ When I heard that, I wasn’t going to let what others think deter me from my vision and goal. I knew exactly what I wanted to accomplish. I hope this club will be a good place for the athletes to improve their skills. When I saw the Vientiane Province Golden Crabs Rugby Club team competing at the DHL Vientiane 10s in January, I knew that finally, I could prove that I can build a rugby club.”
