Humans of Lao Rugby: Khankham Lathsapho

ໃນເດືອນ 10 ປີ 2019 ຂ້ອຍໄດ້ເປັນຕົວແທນຄູຝຶກ ChildFund Pass It Back ທີ່ຖືກຄັດເລືອກຈາກປະເທດລາວໃນການໄປແລກປ່ຽນກ່ຽວກັບຣັກບີ້ ແລະ ວັດທະນາທຳທີ່ອາເມລິກາ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກດີໃຈຫຼາຍທີ່ໄດ້ມີການຝຶກຊ້ອມ ແລະ ແລກປ່ຽນທັກສະຣັກບີ້ກັບນັກສຶກສາໃນມະຫາວິທະຍາໄລ Queens ທີ່ຊາລັອດ. ນອກຈາກນີ້ຂ້ອຍາຍັງໄດໄປເມືອງເທັດເນຊີ ເພື່ອເຂົ້າຊົມເດີນກິລາເຕະບານ ແລະ ຊົມການແຂ່ງຂັນຂອງສະໂມສອນເທັດເນຊີ. ຂ້ອຍໄດ້ເຫັນອຸປະກອນ ແລະ ຫ້ອງຕ່າງໆຂອງສະໂມສອນຍິງ ມັນດີຫຼາຍ ເພາະອຸປະກອນທຸກຢ່າງສຳລັບນັກກິລາແມ່ນມີພ້ອມໝົດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນຂ້ອຍກໍ່ໄດ້ເບິ່ງການແຂ່ງຂັນຂອງທີມເຕະບານຍິງ ເຊິ່ງໄດ້ເຫັນບັນຍາກາດການເຊຍບານທີ່ມ່ວນຫຼາຍ. ຂ້ອຍຍັງໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມເມືອງເມມຟິສ ແລະ ໄດ້ຮຽນຮູ້ປະສົບການໃນການຫຼີ້ນຣັກບີ້ຈາກຄູຝຶກ ແລະ ທັກສະການເປັນກຳມະການ. ໃນການໄປອາເມລິກາໃນເທື່ອນີ້ເປັນການເດີນທາງທີ່ດົນຫຼາຍ ມັນໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ຈັກໝູ່ໃໝ່ຫຼາຍຄົນ, ຮຽນຮູ້ວັດທະນາທຳ, ອາຫານ, ການດຳລົງຊີວິດຂອງຄົນໃນບ້ານເຂົາເຈົ້າເປັນແນວໃດ. ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຮຽນຮູ້ເທື່ອນີ້ຄືທັກສະຣັກບີ້, ການຮຽນຮູ້ທັກສະກຳມະການ ແລະ ການເປັນຄູຝຶກທີ່ດີ. ຂ້ອຍຈະພະຍາຍາມນຳເອົາບົດຮຽນທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຮັບຈາກການແລກປ່ຽນເທື່ອນີ້ໄປຝຶກສອນໃຫ້ນັກກິລາເກັ່ງຂື້ນ ແລະ ເປັນນັກກິລາທີ່ດີ. ຂ້ອຍເອງກໍ່ຈະເປັນຄູຝຶກທີ່ດີ ແລະ ເປັນແບບຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ນັກກິລາ ພ້ອມທັງແບ່ງປັນປະສົບການໃຫ້ນັກກິລາ ແລະ ເດັກນ້ອຍໃຫ້ສາມາດຮຽນຮູ້ ແລະ ນຳໄປໃຊ້ໃຫ້ເກີດປະໂຫຍດໃນອະນາຄົດຂອງພວກເຂົາ.

In October 2019, I was chosen to be one of Lao Rugby Coach representatives to join the coach exchange program to the USA. It was such a great experience! I got to train about rugby, and exchange knowledge, new techniques, and skills with students from Queens University in Charlotte, North Carolina. In addition, we went to Tennessee to visit their soccer stadium, and it was very impressive. They have all the essential facilities and equipment to support their players. I got to watch a collegiate women’s soccer game there, and it was so fun cheering the teams on at the stadium! Also, we traveled to Memphis, where I learned new rugby skills from the Coaches there, as well as referee skills. The exchange to the US was a very long trip, but I got to make a lot of new friends, learn about a new culture, try new food, and understand more about the way other people live. Most importantly, I gained rugby, refereeing, and coaching skills. I will try to be a great Coach and role model for my players by applying the knowledge and experience I gained into my work and sharing with my fellow Coaches and players.

Humans of Lao Rugby: Vanida Thummavongsa

ໃນເດືອນ 10 ປີ 2019 ຂ້ອຍໄດ້ມີໂອກາດໄປແລກປ່ຽນຄູຝຶກທີ່ອາເມລິກາ ມັນເປັນສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍສຳລັບຂ້ອຍຕັ້ງແຕ່ການເດີນທາງເປັນເວລາທີ່ດົນຫຼາຍທີ່ສຸດທີ່ຂ້ອຍເຄີຍເດີນທາງມາ. ຂ້ອຍກັບຄູຝຶກຈາກປະເທດລາວໃຊ້ເວລາຈາກກຸງເທບໄປອາບູດາບີ 6 ຊົ່ວໂມງ ແລະ ຕໍ່ຍົນຈາກອາບູດາບີໄປອາເມລິກາ 18 ຊົ່ວໂມງ. ເມື່ອເວລາໄປຮອດອາເມລິກາທີ່ ຊີຄາໂກ້ ເວລາຊ້າກວ່າຢູ່ລາວປະມານ 12​ ຊົ່ວໂມງ ຂ້ອຍກໍ່ຕ້ອງໄດ້ປັບໂຕໃຫ້ເຂົ້າກັບເວລາຢູ່ພຸ້ນ ທຳອິດກະຄໍ່າແລ້ວແຕ່ນອນບໍ່ຫຼັບ ຮູ້ສຶກຄືກັບວ່າຕອນທ່ຽງຢູ່ລາວ. ຫຼັງຈາກນັ້ນຂ້ອຍກໍ່ໄດ້ເດີນທາງໄປອີກລັດໜຶ່ງຊື່ວ່າຊາລັອດ ໄດ້ມີເຄທີ້, ລິຊ້າ, ມິເຊວ ທີ່ລໍຖ້າຕ້ອນຮັບພວກເຮົາ ແລະ ໄດ້ລ້ຽງເຂົ້າສວາຍ, ເຂົ້າແລງ ແລະ ພັກຜ່ອນໃນມື້ນັ້ນ. ມື້ຕໍ່ມາພວກເຮົາໄດ້ພາກັນໄປສວນນໍ້າໂອລີມປິກ ທີ່ເປັນສວນທີ່ສະໜັບສະໜູນການຝຶກຊ້ອມຂອງນັກກິລາ. ໃນນັ້ນມີກິລາພາຍເຮືອກາຍັກ, ປິນຜາ, ຂີ່ລົດຖິບຕາມພູເຂົາ ເປັນກິລາທີ່ບໍ່ຄ່ອຍເຫັນໃນອາຊີແຕ່ໃນເມືອງຊາລັອດເຂົາເຈົ້ານິຍົມຫຼີ້ນ ແລະ ສະໜັບສະໜຸນນັກກິລາ. ໃນນັ້ນຂ້ອຍໄດ້ເຮັດກິດຈະກຳປິນຜາ ເຊິ່ງມັນມ່ວນຫຼາຍ ແລະ ຂ້ອຍກໍ່ຕື່ນເຕັ້ນຫຼາຍ ເພາະບໍ່ເຄີຍຫຼີ້ນກິລາແບບນີ້ຈັກເທື່ອ. ນອກຈາກນັ້ນຂ້ອຍໄດ້ໄປມະຫາວິທະຍາໄລ Queens ເຊິ່ງມີນັກກິລາຫຼາຍ ແລະ ມີເດີ່ນກິລາຫຼາຍປະເພດ.

ສິ່ງທີ່ຂ້ອຍມັກທີ່ສຸດແມ່ນການເຫັນການສະໜັບສະໜູນຂອງນັກກິລາຂອງມະຫາວິທະຍາໄລທີ່ມີທັງຢີມໄວອອກກຳລັງກາຍ ແລະ ອຸປະກອນການຊ້ອມໃນການຮັກສາບຳບັດຕົນເອງ. ນອກຈາກນີ້ຂ້ອຍຍັງໄດ້ເຫັນເຖິງຄວາມເປັນມິດຕະພາບ ແລະ ແລກປ່ຽນປະສົບການໃນການຫຼີ້ນຣັກບີ້ກັບໝູ່ເພື່ອນທີ່ຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລນີ້ ພວກເຮົາໄດ້ແລກປ່ຽນທັກສະການຫຼີ້ນຣັກບີ້ ແລະ ເລົ່າປະສົບການໃນການຫຼີ້ນຣັກບີ້ໃຫ້ກັນຟັງ. ມັນເປັນສິ່ງທີ່ດີຫຼາຍທີ່ຂ້ອຍໄດ້ມີໂອກາດມາແລກປ່ຽນກັບນັກກິລາທີ່ຢູ່ອາເມລິກາ ເພາະເຖິງວ່າເຮົາຈະຢູ່ໄກກັນປານໃດ ແຕ່ເຮົາກໍ່ສາມາດຮຽນຮູ້ປະສົບການນຳກັນຜ່ານກິລາຣັກບີ້ໄດ້.

In October 2019, I joined the rugby Coach exchange program to the US. It was very challenging trip, and the longest one I’ve ever taken. With the other Lao coaches, I took a flight from Vientiane to Bangkok, Thailand, then from Thailand to Abu Dhabi, United Arab Emirates (UAE). It was a 6 hour flight to get to Abu Dhabi from Bangkok. After that, we took another 18 hour flight from UAE to finally reach the United States, which was the longest flight I have ever experienced. The time zone between Laos and the US is totally different, because the US is 12 hours behind Laos. When it was time to sleep in the US, my body was awake because it was the morning time in Laos. It took some time to adjust to that.

We started the exchange in Charlotte, North Carolina, where Katie, Lisa and Michelle met us. We got to rest on the first day after our journey. On the second day, we went to the Olympic Park, where there were outdoor sport facilities, including kayaking, rock climbing, and mountain biking. These sports are very popular in Charlotte, but I have never seen them in Asia. In addition, we visited Queens University, where I was amazed by the number of athletes, and the impressive sport facilities that the University provides to its students. What I appreciated the most is that the University cares about its students’ fitness and strength. They have a fitness room with lots of equipment and a physical therapy room for player recovery inside the University. I made some friends there and got to exchange stories with them about rugby and life experiences around rugby, which was so great. I am blessed to have had the chance to join this exchange program in the USA, because no matter what country we’re from or how far we are from home, rugby can always connect us.

Humans of Lao Rugby: Phonesavanh Sengmany

Scroll down for English language version

ສິ່ງທີ່ປະທັບໃຈທີ່ສຸດໃນການເດີນທາງໄປອາເມລິກາກໍ່ຄືການໄດ້ເຂົ້າຊົມສະໜາມແຂ່ງຂັນກິລາທີ່ມີການຢ້ຽມຊົມຫ້ອງຕ່າງໆໃນເດີ່ນເຊັ່ນໃນນັ້ນມີຫ້ອງຟິສເນັດ, ຫ້ອງພັກຜ່ອນ, ຫ້ອງກະກຽມກ່ອນລົງຂອງຂັນ ແລະ ອີກໜ້ອງໜຶ່ງຄືຫ້ອງປະຖົມພະຍາບານ. ຫ້ອງປະຖົມພະຍາບານແມ່ນຫ້ອງທີ່ຂ້ອຍມັກທີ່ສຸດມີອຸປະກອນທຸກຢ່າງຄົບ ແລະ ມີເຄື່ອງອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ນັກກິລາເຕັມທີ່. ຂ້ອຍຝັນວ່າຢາກມີຫ້ອງປະຖົມພະຍາບານແບບນີ້ໃນອະນາຄົດ ເພື່ອດູແລກຮັກສານັກກິລາຣັກບີ້ ແລະ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບການບາດເຈັບຈາກການແຂ່ງຂັນ ຫຼື ຝຶກຊ້ອມກັບຫຼັກສູດ ChildFund Pass It Back. ການມີຫ້ອງປະຖົມພະຍາບານໃນເດີ່ນກິລາມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ນັກກິລາມີຄວາມກຽມພ້ອມຂອງຮ່າງກາຍ ແລະ ສາມາດຊ່ວຍເຫຼືອພື້ນຟູນັກກິລາທີ່ບາດເຈັບໃຫ້ກັບມາຫຼີ້ນໄດ້ໄວ. ຖ້າໃນອະນາຕົດມີເດີ່ນກິລາຣັກບີ້ ຂ້ອຍຈະຂໍໃຫ້ມີຫ້ອງປະຖົມພະຍາບານຂັ້ນຕົ້ນໃຫ້ກັບທີມປະຖົມພະຍາບານໄດ້ນຳໃຊ້ທັກສະທີ່ມີຢູ່ ແລະ ຮຽນຮູ້ເອົາທັກສະໃໝ່ ເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອນັກກິລາຣັກບີ້ໃນລາວໃຫ້ໄດ້ຫຼາຍທີ່ສຸດ. ນອກຈາກນີ້ມັນຍັງເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີກຳລັງໃຈທີ່ຈະເຮັດວຽກດ້ານການເປັນຜູ້ນຳປະຖົມພະຍາບານ ໃຫ້ມີການພັດທະນາຂື້ນເລື້ອຍໆ.

What impressed me the most from the USA exchange program is the time we visited the rugby stadium in the Queens University of Charlotte, where they have comprehensive facilities for athletes, including gyms, recovery rooms, player preparation rooms, and medical facilities. I like the medical facilities the most because they have all the First Aid and recovery equipment available and ready to support players to the fullest. I dream of having this kind of facility in my community in the future, to help rugby players who may get injured from competitions or training sessions. By having a sports medicine facility, we could help players to recover and come back to play rugby faster. In the future, if we have a rugby stadium in Laos, I wish they could include a medical facility in the stadium plans, and that I could use my First Aid knowledge and skills to help rugby players there. In addition, this exchange to the USA inspired me to keep leading First Aid for the LRF and to continue improving myself, as well as the First Aid work of the Coaches in our community.

Humans of Lao Rugby: Vatthana Sombathniyom

ຂ້ອຍໄດ້ມີໂອກາດໄດ້ໄປແລກປ່ຽນວັດທະນະທຳຢູ່ອາເມລິກາ. ສິ່ງທີ່ຂ້ອຍປະທັບໃຈທີ່ສຸດແມ່ນການໄດ້ຮຽນທັກສະການເປັນກຳມະການຣັກບີ້ຕຳ ແລະ ກົດກະຕິກາຣັກບີ້ຕຳ. ເຖິງວ່າຈະບໍ່ໄດ້ຮຽນຫຼາຍແຕ່ສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນມັນກະເປັນຄວາມຮູ້ໃໝ່ສຳລັບຂ້ອຍທີ່ບໍ່ຮູ້ຈັກກົດກະຕີກາຣັກບີ້ຫຼາຍ. ຂ້ອຍເປັນຄົນທີ່ບໍ່ມີຄວາມໝັ້ນໃຈໃນການເປັນກຳມະການເລີຍເຖິງຂ້ອຍຈະເປັນຄູຝຶກມາ 3 ປີແລ້ວ, ຂ້ອຍໄດ້ເປັນແພດສະໜາມຕະຫຼອດເວລາມີການແຂ່ງຂັນເລີຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ມີໂອກາດໄດ້ເປັນກຳມະການ ແລະ ແຮງເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍບໍ່ມີຄວາມໜັ້ນໃຈໃນການເປັນກຳມະການເຂົ້າໄປຕຶ່ມອີກ. ແຕ່ການໄດ້ຮຽນກຳມະການໃນເທື່ອນີ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມຮູ້ ແລະ ຄວາມໝັ້ນໃຈຫຼາຍຂື້ນໃນການເປັນກຳມະການ, ຂ້ອຍຫວັງວ່າການໄດ້ຮຽນກຳມະການໃນເທື່ອນີ້ຂ້ອຍຈະໄດ້ເອົາກັບມາໃຊ້ຢູ່ລາວ ແລະ ຫວັງວ່າຈະໄດ້ເປັນກຳມະການຫຼາຍຂື້ນໃນການແຂ່ງຂັນຕ່າງໆ ເພື່ອພັດທະນາທັກສະຂອງຂ້ອຍໃຫ້ດີຂື້ນອີກ ແລະ ຂ້ອຍຍັງໄດ້ຮູ້ອີກວ່າເວລາເບີ່ງການແຂ່ງຂັນຣັກບີ້ຢູ່ອີນເຕີເນັດ ຫຼື ຢູ່ສະໜາມໃຫ້ສັງເກດເບີ່ງກຳມະການເວລາຕັດສີນວ່າເຂົາເຈົ້າເຮັດຈັງໃດເພື່ອເຮົາຈະໄດ້ເອົາມາປັບໃຊ້ໄດ້.

I had the amazing opportunity to join the Coach exchange program to the USA. What impressed me the most was that I got to learn about how to be a match official (referee) for tackle rugby, and about the rules in contact rugby games. Although our time was limited, it was totally new knowledge for me, as a person who hasn’t focused much on refereeing. I didn’t feel confident at all to be a referee before the exchange program. Despite working as a ChildFund Pass it Back Coach for 3 years, I had always been assigned to take responsibility for the First Aid team during competitions, so I never tried the referee role. Because of my lack of experience, I felt uncertain about being a referee in competitions. But from this exchange, I learned match official skills, and I have been inspired and motivated to give refereeing a try again. Now, I have the knowledge and confidence to do it. I have also started to pay more attention to refereeing in rugby matches. Whenever I watch rugby games on the internet or at local competitions, I always observe how the match official works. I hope that I will have a chance to use this knowledge at events in Laos, so I can practice and improve my match official skills.

Humans of Lao Rugby: Khamtan

Supporting Daughter in Playing Sport
Author: Boudsadee

ທ່ານ ຄຳຕັນ, ເປັນພໍ່ຂອງນາງ ຫົງແສງ ອາຍຸ 13 ປີ, ຮຽນຢູ່ໂຮງຮຽນໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ. ຫົງແສງ ຫຼີ້ນໃຫ້ທີມເຜີ້ງນ້ອຍ. ທຸກຄັ້ງທີ່ມາຊ້ອມລູກສາວຂອງລາວກະໄດ້ມາບອກພໍ່ກ່ອນທຸກຄັ້ງເພື່ອເຮັດໃຫ້ພໍ່ສະບາຍໃຈ ໄດ້ຮູ້ວ່າຕົວເອງໄດ້ມາຊ້ອມກິລາແທ້. ລູກສາວຂອງລາວໄດ້ຫຼີ້ນມາ 2 ປີແລ້ວ ຕອນທຳອິດກ່ອນທີ່ລູກສາວຈະຫຼີ້ນໄດ້ມີເອກກະສານມາສະໝັກນັກກິລາ ແລະ ໄດ້ມີໃບອານຸຍາດຜູ້ປົກຄອງ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ພໍ່ແມ່ຮັບຮູ້ວ່າລູກສາວສາມາດຫຼີ້ນກິລາຣັກບີ້ນີ້ໄດ້. ພໍ່ເລົ່າວ່າຕອນແລກພໍ່ກະຢ້ານລູກສາວເຈັບເພາະຄິດວ່າກິລາຣັກບີ້ມັນເປັນກິລາທີ່ໃຊ້ຄວາມຮຸນແຮງ ແລະ ເປັນກິລາຕຳກັນແຮງໆ ແຕ່ລູກກໍ່ໄດ້ມາບອກວ່າມັນບໍ່ໄດ້ຫຼີ້ນຕຳກັນເປັນຂັ້ນພື່ນຖານເທົ່ານັ້ນ. ລູກສາວກໍ່ມາຂໍຫຼີ້ນເພາະລູກສາວຢາກຫຼີ້ນແຮງພໍ່ກໍເລີຍຍອມໃຫ້ຫຼີ້ນ. ແຕ່ກ່ອນລູກຂອງຂ້ອຍໄດ້ຫຼີ້ນກິລາບານເຕະ ແລະ ຕີບານມາກ່ອນ, ແຕ່ມີຊ່ວງໝື່ງໄດ້ມີກິລາຣັກບີ້ເຂົ້າມາຈິ່ງເຮັດໃຫ້ລູກສາວຢາກລອງມາຫຼີ້ນເພາະຄິດວ່າເປັນກິລາທີ່ໃໝ່. ຫຼັງຈາກລູກໄດ້ຫຼີ້ນຣັກບີ້ແລ້ວ ລູກກໍ່ໄດ້ມາເລົ່າໃຫ້ຟັງກ່ຽວກັບການທີ່ໄປຮຽນໃຫ້ພໍ່ຟັງ ວ່າຊ້ອມກິລາຣັກບີ້ແລ້ວມາຄູຝືກໄດ້ສອນກ່ຽວກັບທັກສະຊີວິດ ໄດ້ມີການມານັ່ງລົມ ຫຼື ສົນທະນາກັນກ່ຽວກັບຫົວຂໍ້ທີ່ຄູຝືກໄດ້ສອນເວົ້າເຖິງການ ວາງແຜນອະນາຄົດຂອງຕົວເອງເຊັ່ນ: ໃຫ່ຍມາຢາກເປັນຫຍັງ, ຢາກຮຽນຫຍັງ ແລະ ມີແຜນໃນອານາຄົດແນວໃດ.”

ນັ້ນແມ່ນຄຳເວົ້າຂອງພໍ່ຄຳຕັນກ່ຽວກັບການມາຂໍອະນຸຍາດຫຼີ້ນຣັກບີ້ຂອງລູກສາວ. ປົກກະຕິແລ້ວ ພໍ່ຄຳຕັນກັບລູກສາວມີຫຍັງກໍ່ມັກລົມກັນ ແລະ ລູກສາວມີເລື່ອງຫຍັງກະຈະມັກເວົ້າໃຫ້ພໍ່ຟັງສະເໝີ. ຫົງແສງມີຄວາມຝັນຢາກເປັນໝໍ ແລະ ຢາກຮຽນໝໍເພື່ອຈະໄດ້ເອົາຄວາມຮູ້ທີ່ຕົວເອງຮຽນມາໄປຮັກສາຄົນອື່ນ ແລະ ຄົນໃນຄອບຄົວຕົວເອງໄດ້ “ສຳລັບພໍ່ເອງກໍ່ມີຄວາມພູມໃຈທີ່ລູກສາວພໍ່ໄດ້ມີຄວາມຕັ້ງໃຈໃນການຫຼີ້ນກິລາ ແລະ ຍັງໄດ້ຮຽນກ່ຽວກັບທັກສະຊີວິດໄປນຳເພື່ອເຮັດໃຫ້ລູກຂອງພໍ່ໄດ້ມີແຜນອະນາຄົດຂອງຕົວເອງແຕ່ຍັງນ້ອຍ. ອີກຢ່າງພໍ່ກໍ່ບໍ່ເຄີຍເຫັນວ່າກິລາໃດທີ່ມີການເອົາທັກສະຊີວີດມາສອນເຂົ້າໃນກິລາ ຫາກໍ່ເຫັນກິລາຣັກບີ້ນີ້ລະ ທີ່ສາມາດຮຽນກິລາໄປກັບການສອນທັກສະຊີວີດທີ່ສາມາດເອົາໄປນຳໃຊ້ໃນຊີວີດໄດ້”

ນອກນັ້ນພໍ່ຄຳຕັນກໍ່ເຄີຍໄດ້ມີໂອກາດໄປເບີ່ງລູກສາວຂອງລາວແຂ່ງຂັນຢູ່ທີ່ເດີນໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສົມບູນ ທ່າງອນ , ເຊີ່ງໄດ້ມີການແຂ່ງຂັນລະດັບເມືອງທີມຂອງລູກສາວໄດ້ອັນດັບທີ 3 ເຖີງຈະບໍ່ໄດ້ທີ 1 ກໍ່ບໍ່ເປັນຫຍັງ ພໍ່ໄດ້ບອກລູກວ່າ “ບໍ່ເປັນຫຍັງເທື່ອໜ້າເອົາໃໝ່ ຍັງມີໂອກາດພັດທະນາ ແລະ ຝືກຊ້ອມອີກ ຕັ້ງໃຈຊ້ອມອີກ ເທື່ອຕໍ່ໄປຕ້ອງແມ່ນຂອງເຮົາ” ສຳລັບການແຂ່ງຂັນ ພໍ່ຄຳຕັນມີຄວາມຄິດເຫັນວ່າ “ການແຂ່ງຂັນນີ້ເປັນການແຂ່ງຂັນທີ່ດີເຮັດໃຫ້ລູກຂອງພໍ່ໄດ້ມີໂອກາດຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຣັກບີ້ຫຼາຍຂື້ນ ແລະ ມັກທີ່ລູກມີຄວາມຕັ້ງໃຈໃນສີ່ງລູກເຮັດຢູ່ ສຳລັບພໍ່ເອງກໍ່ຊ່ວຍລູກເຕັມທີ່ໃນສີ່ງທີ່ລູກມັກ . ດຽວນີ້ພໍຄິດວ່າການທີ່ຜູ້ຍິງຫຼີ້ນກິລາມັນກໍ່ເປັນສິນລະປະອິກແບບໜຶ່ງທີ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ຜູ້ຍິງມີຄວມແຂງແຮງຫຼາຍຂື້ນ. ສີ່ງທີ່ພໍ່ມັກໃນການແຂ່ງຂັນນີ້ແມ່ນຄວາມສາມັກຄີກັນຂອງຄົນໃນທີມ ແລະ ຄົນທີມອື່ນຄືຫຼັງຈາກແຂ່ງແລ້ວເຂົາເຈົ້າໄດ້ມີການຈັບມືກັນ, ຕັ້ງແຖວຮັບກັນອັນນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ດີໃນການຫຼີ້ນກິລານີ້.” ສ່ວນພໍ່ຄຳຕັນກໍ່ສະໜັບສະໜູນລູກສາວຢູ່ແລ້ວບໍ່ວ່າລູກຢາກເຮັດຫຍັງພໍ່ກໍ່ຈະສະໜັບສະໝູນເຕັມທີ່ ຖ້າເປັນຄວາມຕ້ອງການຂອງລູກສາວ. ເພາະການທີ່ລູກຫຼີ້ນເຮັດໃຫ້ລູກແຂງແຮງ ແລ້ວຍັງຊ່ວຍໃຫ້ລູກຫ່າງໄກຈາກສີ່ງເສບຕິດອີກ. ເພາະເອົາເວລາທີ່ຫວ່າງໄປຫຼີ້ນກິລາເພື່ອບໍ່ໃຫ້ມີເວລາຫວ່າງໃຫ້ໄປຕິດໝູ່ທິບໍ່ດີ ແລະ ໄປເລາະຫຼີ້ນບ່ອນອື່ນ. ກິລາຣັກບີ້ບໍ່ໄດ້ພຽງແຕ່ສອນຣັກບີ້ແຕ່ຢ່າງດຽວ ຍັງສອນກ່ຽວກັບທັກສະຊີວີດໄປພ້ອມທີ່ສອນໃຫ້ຮູ້ເຖີງການບໍ່ປ້ອງກັນຕົນເອງບໍ່ຖືກໜູ່ຄົນອື່ນມາຕົວະໄປເຮັດສີ່ງທີ່ບໍ່ດີ ແລະ ຮູ້ເຖີງສີ່ງທີ່ບໍ່ດີຈາກສິ່ງເສບຕິດ  ທີ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ລູກສາວບໍ່ໄປຫຍຸ້ງກ່ຽວ ຫຼຶ ເດັກນ້ອຍຄົນອື່ນບໍ່ຄິດໄປຍຸ້ງກັບສິ່ງເສບຕິດ. ນອກຈາກນີ້ຍັງເຮັດໃຫ້ລູກໄດ້ມີໝູ່ຫຼາຍຄົນ ແລະ ໄດ້ເຫັນເຖິງຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງລູກສາວຫຼາຍໃນການຫຼີ້ນກິລາ ພໍ່ກໍ່ຊ່ວຍເຫຼືອ, ສະໜັບສະໜູນລູກສາວຢ່າງສຸດໃຈ “ພໍ່ມີຄວາມພູມໃຈຫຼາຍທີ່ລູກຂອງພໍ່ໄດ້ເລືອກສີ່ງທີ່ດີໃຫ້ກັບຕົວເອງ ແລະ ບໍ່ໄດ້ໄປຍຸ້ງກ່ຽວກັບສີ່ງເສບຕິດ ຫຼື ໄປຕິດໝູ່ທີ່ບໍ່ດີ ແຕ່ເອົາເວລາວ່າງຈາກການຮຽນມາຫຼີ້ນກິລາ ພໍ່ສະໜັບສະໜູນຢ່າງສຸດໃຈໃນສີ່ງທີ່ລູກສາວໄດ້ເລືອກສີ່ງດີໆໃຫ້ກັບຕົວເອງແບບນີ້”

“ພໍ່ໄດ້ຄິດວ່າການທີ່ຜູ້ຍິງຫຼີ້ນກິລາມັນເປັນເລື່ອງທຳດາແລ້ວ ເພາະທຸກຄົນກໍ່ມີໂອກາດທີ່ຈະຫຼີ້ນກິລາໄດ້ຄຶກັນ ທຸກມື້ພໍ່ກໍ່ເຫັນຜູ້ຍິງຫຼີ້ນກິລາຫຼາຍຢູ່ແລ້ວ ແລະ ຜູ້ຍິງກໍ່ສາມາດເປັນຜູ້ນຳໄດ້ຄຶກັນບໍ່ວ່າຈະເປັນດ້ານກິລາ ຫຼຶ ດ້ານອື່ນໆ. ດຽວນີ້ຜູ້ຍິງກໍ່ແຂງແຮງໄດ້ຄຶກັບຜູ້ຊາຍຄຶກັນບໍ່ແມ່ນມີແຕ່ຝ່າຍດຽວທີ່ມີຄວາມແຂງແຮງ. ສຳລັບລູກສາວພໍ່ເອງຄິດວ່າລູກສາວສາມາດເປັນຜູ້ນຳໄດ້ເພາະການຮຽນທັກສະຊີວີດທີ່ເຮັດໃຫ້ລູກສາວໄດ້ຮຽນຮູ້ ພໍ່ຄິດວ່າດີທີ່ມີໂຄງການທີ່ເຂົ້າມາຊ່ວຍເດັກນ້ອຍເພື່ອພັດທະນາທັກສະໃນການເປັນຜູ້ນຳ ບໍ່ວ່າຈະເປັນໃນໂຮງຮຽນ ແລະ ນອກໂຮງຮຽນ. ລູກສາວຂອງພໍ່ມີຊີວີດດີຂື້ນ ເປັນເດັກນ້ອຍທີ່ຄຳຮູ້ ມີຍັງກໍ່ຊ່ວຍຄອບຄົວ ເຮັດວຽກເຮືອນທຸກຢ່າງແທນພໍ່ແມ່ໄດ້ ສາມາດເບີ່ງແຍງນ້ອງສາວຢູ່ບ້ານໄດ້ ມີເລື່ອງຍັງກະປືກສາພໍ່ແມ່ຕະຫຼອດບໍ່ວ່າຈະເປັນເລື່ອງຮຽນ, ເລື່ອງທີມຂອງຕົວເອງ ແລະ ເລືອງອື່ນໆທີ່ມີບັນຫາກໍ່ຍ້ອນໄດ້ຄວາມຮູ້ຈາກໂຄງການນີ້.”

ຜ່ານເລື່ອງຂອງພໍ່ຄຳຕັນເຫັນວ່າການທີ່ພໍ່ຄອຍສະໜັບສະໜູນລູກສາວມັນເປັນສີ່ງທີ່ດີສຳລັບລູກ ແລະ ພໍ່ ເພາະການທີ່ລູກໄດ້ມີຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບການວ່າງແຜນອະນາຄົດດ້ວຍຕົວເອງ ມັນເຮັດໃຫ້ພໍ່ແມ່ບໍ່ຕ້ອງກັງວົນວ່າລູກສາວຈະບໍ່ມີແຜນອະນາຄົດຕົວເອງ ເພາະລູກສາວຂອງລາວໄດ້ຮຽນຜ່ານຫຼັກສູດ ChildFund Pass It Back ມາແລ້ວຈິ່ງເຮັດໃຫ້ພໍ່ແມ່ມີຄວາມສະບາຍໃຈ. ນອກນັ້ນພໍ່ຄຳຕັນຍັງເຫັນລູກສາວເອົາເວລາຫວ່າງໄປໃຊ້ໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດໂດຍການຫຼີ້ນກິລາບໍ່ໄປຕິດໝູ່ທີ່ບໍ່ດີ ແລະ ທຸກຄັ້ງທີ່ໄປຊ້ອມກໍ່ໄດ້ມີການບອກພໍ່ທຸກຄັ້ງ ເພື່ອທາງພໍ່ແມ່ບໍ່ເປັນຫ່ວງ. ອິກຢ່າງເປັນສີ່ງທີ່ໜ້າພູມໃຈຫຼາຍທີ່ພໍ່ຄຳຕັນໄດ້ມີການສະໜັບສະໜູນລູກສາວຢ່າງເຕັມທີ່ໃນການຫຼີ້ນກິລາ ແລະ ການຮຽນທັກສະຊີວິດ.

Mr. Khamtan is the father of Ms. Hongseng, who is 13 years old and plays for the Phueng Noy team at her school. Hongseng has played for two years now. Before she started playing rugby, she completed an application form for new players, and her parents signed a permission letter, showing that they understood and allowed Hongseng’s participation.

         Mr. Khamtan said that “At first, I was scared that my daughter would get hurt because rugby is a violent sport, and the players hit each other so hard. However, my daughter told me that players only hit each other like that in tackle rugby. She asked my permission to play [tag rugby with ChildFund Pass It Back], and I decided to let her play. In the past, Hongseng played football and volleyball; when rugby recruitment started, she wanted to give it a try because it was a new sport for her. After Hongseng started playing rugby, she then told me that she liked practicing rugby, and that the coaches also taught her about life skills. After the training sessions, the players got to sit down together and discuss topics about planning for future, such as what you want to be when you grow up, what you want to study, and how to plan for the future.”

          Mr. Khamtan and his daughter share everything with each other and when Hongseng has any issue, she always tells her father. Hongseng dreams of becoming a doctor in order to use her knowledge to heal others and her family. “For me as a father, I am proud that my daughter is willing to play sports and also learn life skills to help my daughter plan for her future at a very young age. I've never seen any sport that teaches life skills through sports – I have only seen rugby teach life skills like this".

         In addition, Mr. Khamtan has had the opportunity to see his daughter compete in a district-level competition at Thangon Secondary School. Hongseng's team got 3rd place. “I think it’s fine even though she did not get 1st place, so I told her that ‘it’s ok, let’s try again next time. There is plenty of time for development and practice - just practice harder, so next time will be your turn.’” As for the competition, he said, "This was a good competition, and it gave my daughter more opportunities to learn about rugby. She really likes to play, and I support her to do what she enjoys. Now I think that playing sport is a tool that can make women stronger. What I liked most in this competition was the unity between teams. After the competition, they always shake hands. I think it’s a great part of playing this sport.”

Mr Khamtan supports his daughter, so no matter what his daughter wants to do, he will support her wholeheartedly. “Playing sport strengthens my daughter and it also helps her stay away from drugs. She uses her free time to play sports, so she avoids making bad friends or going to unsafe places. Not only does [ChildFund Pass It Back] teach rugby skills, it also teaches my daughter and the other players not to blame others, not to be fooled by other people into doing bad things, and to know that drugs can lead to addiction or getting sidetracked. Besides, it also helped my daughter make many friends, and I can see the determination of my daughter in playing sports. I support my daughter wholeheartedly and I'm very proud that my daughter makes good choices for herself and does not get involved with drugs or other bad influences. She takes time from studying to play sports and I completely support my daughter to make that choice."

"I think that it’s normal for women to play sports, because everyone has the opportunity to play sports together every day. I’ve seen women playing a lot of sports and I know that women can be leaders. Now, not only men are strong - women are strong too. For my daughter, I think that she can be a leader because of the skills she has learned. I think that there are programs that help children to develop leadership skills, whether at school or outside school. My daughter is a good child; she also helps the family do the housework instead of just the parents, so we can take care of her sister at home. When she has a problem, she always talks with us to support her about her schoolwork, her team, and any other issues. She has learned many skills from the program.”

        The story of Mr. Khamtan shows that a father supporting his daughter is positive for both the daughter and the father. Honseng’s parents do not have to worry about their daughter not having future plans because their daughter has learned how to plan for her future through the ChildFund Pass It Back curriculum, which puts her parents at ease. In addition, Mr. Khamtan also sees his daughter utilizing her free time meaningfully by playing sport, not going out with bad friends, and telling her father every time she goes to practice so that her parents do not need to be worried. It is very beneficial that Mr. Khamtan fully supports his daughter in playing sports and learning life skills. 

Humans of Lao Rugby: Xee Lao and Bo

Xee Lao and Bo’s Trip to Rugby World Cup
Author: Koung

ໃນຊ່ວງປີ 2019 ຊີ ເລົາ ແລະ ໂບ້ ໄດ້ມີໂອກາດເຂົ້າຮ່ວມກິດຈະກຳ Rugby World Club ເຊີ່ງເປັນຕົວແທນຈາກປະເທດລາວ ທີ່ໄດ້ໄປຮ່ວມເຮັດກິດຈະກຳກັບ 12 ປະເທດ ທີ່ປະເທດ ຍີ່ປຸ່ນ, ໄດ້ຮ່ວມເຮັດກິດຈະກຳແລກປ່ຽນຄວາມຮູ້ ແລະ ກິດຈະກຳຕ່າງໆອີກຫຼາກຫຼາຍ ບໍ່ວ່າຈະເປັນການແນະນຳໂຕເອງ, ການວອມອົບອຸ່ນຮ່າງກາຍ ແລະ ອື່ນໆອີກດ້ວຍ.

ກ່ຽວກັບປະສົບການຂອງຊີ ເລົາ, ລາວໄດ້ເວົ້າວ່າ:
ສີ່ງທີ່ປະທັບໃຈທີ່ສຸດຄື ການທີ່ໄດ້ເຂົ້າຊົມການແຂ່ງຂັນຮັກບີ້ໂລກ ຢູ່ສະໜາມໂຕຈິງ ແລະ ໄດ້ເຊຍຕິດຂອບຂ້າງສະໜາມໄດ້ເຫັນເກມ ແລະ ວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າຫຼີ້ນແບບສົດໆ ມັນເປັນສີ່ງໜື່ງທີ່ຂ້ອຍພູມໃຈເພາະຄັ້ງໜື່ງໃນຊີວິດ ທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຮັບໂອກາດເຫຼົ່ານີ້. 

ນອກນັ້ນເຂົາເຈົ້າຍັງໄດ້ພາທ່ຽວຊົມວັດທີ່ເປັນ ທີ່ນິຍົມຂອງປະເທດເຂົາເຈົ້າ, ປະເທດຍີ່ປຸ່ນຖືວ່າງາມຫຼາຍ ແລະ ສະອາດເປັນລະບຽບດີ,ເຖິງແມ່ນວ່າການເດີ່ນທາງຈະມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກເລັກນ້ອຍ ເພາະມັນໃຊ້ເວລາດົນຈາກທີ່ພັກໄປຫາບ່ອນເຮັດກິດຈະກຳແຕ່ຂ້ອຍກະອົດທົນໄດ້,ຍ້ອນວ່າປະສົບການແບບນີ້ຫາໄດ້ໜ້ອຍທີ່ສຸດ ທີ່ຂ້ອຍຈະຖືກຄັດເລືອກໃຫ້ເປັນຕົວແທນມາຮ່ວມກິດຈະກຳແບບນີ້ ມັນເປັນຄວາມຊົງຈຳທີ່ດີ ທີ່ສຸດສຳລັບຂ້ອຍໃນການໄປປະເທດຍີ່ປຸ້ນຄັ້ງນີ້ ຂ້ອຍດີໃຈທີ່ສຸດທີ່ໄດ້ຮັບໂອກາດດີໆແບບນີ້ ຈາກປະສົບການເຫຼົ່ານີ້ ຂ້ອຍສາມາດນຳມາພັດທະນາໂຕເອງການໃນຝຶກຊ້ອມຮັກບີ້ ແລະ ການເຮັດວຽກເປັນທີມ, ການຢູ່ຮ່ວມກັບຜູ້ຄົນອື່ນໆໄດ້.

ກ່ຽວກັບປະສົບການຂອງໂບ້, ລາວໄດ້ເວົ້າວ່າ:
ສຳລັບຂ້ອຍເປັນເພື່ອຮ່ວມງານສີເລົ່າ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າ ຊີລໍ່ ມີຄວາມປາບປື້ມໃຈທີ່ລາວໄດ້ເປັນຕົວແທນໄປຮ່ວມ ງານອັນ ສຳຄັນແບບນີ້ ໂດຍການຕອບຄຳຖາມລາວມີຄວາມຕື່ນເຕັ້ນ ແລະ ຢາກບອກຫຼາຍໆຢ່າງທີ່ລາວໄດ້ໄປພົບ ເຈີມາ ມັນສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງລາວທີ່ຢາກຈະເຜີຍແຜ່ເລື້ອງລາວດີໆແບບນີ້ໃຫ້ຄົນອື່ນໆໄດ້ຮູ້ ແລະ ໄດ້ເຫັນພາບຕ່າງໆແບບທີ່ລາວໄດ້ໄປເຫັນມາ. ຈາກການທີ່ລາວໄດ້ໄປຢູ່ຮ່ວມກັບຄົນອື່ນໆທີ່ມາຈາກຫຼາຍ ປະເທດ ມັນເຮັດໃຫ້ລາວມີຄວາມສາມັກຄີ ຮູ້ຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນໆໄດ້.

ຈາກປະສົບການຂອງພວກເຂົາທັງສອງທີ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າໂອກາດນີ້ມີຄວາມສຳຄັນສຳລັບຜູ້ນຳໄວໜຸ່ມເຫລົ່ານີ້. ດຽວນີ້ປີ 2020 ພວກເຮົາເຫັນນັກກິລາເຫລົ່ານີ້ກະຕຸ້ນນັກເຕະຄົນອື່ນໆໃນລາວ ໃຫ້ຍົກລະດັບທັກສະຂອງພວກເຂົາແລະເປັນຕົວແທນໃຫ້ກັບລາວໃນລະດັບສາກົນໃນ​ອາ​ນາ​ຄົດ.

In 2019, Xee Lor and Bo had the opportunity to participate in the Rugby World Club as Lao representatives. They participated in activities in Japan with representatives from national team programs from 12 other countries.  The Lao U20s national team leaders participated in various knowledge exchange activities and other activities such as team building, strength and conditioning and more.

About her experience, Xee Lor said:
What impressed me the most was watching the Rugby World Cup in person at the stadium. I was cheering the biggest teams from my stand in the stadium.  Seeing the game and the way it was played live, it's something I am proud of because it is the first time in my life that I have had these opportunities.

We also took a tour of Japan’s popular temples. Japan was very nice and tidy. Although the journey was a bit difficult with traveling times and methods, I was able to persevere, because not everyone was selected for this opportunity. This was a very memorable experience and visiting Japan for this exciting moment is one of the fondest memories I have.

About his experience, Bo said:
It was a challenge for me because not speaking English made it difficult to communicate during activities. There was communication in many different languages and it was good to have Ai To as an interpreter. This trip to Japan was fun because I met athletes from many countries while participating in activities. We got to know each other, develop our sports skills and watch the Rugby World Cup in person.

From their experiences in Japan we can see that this opportunity was important for Xee Lor and Bo as future rugby leaders. Now in 2020, we see these players motivating the other players in Laos to improve their skills and represent Laos on the international stage in the future.

Humans of Lao Rugby: Savanhxay Xayyasone

Impressions of the 2019 Japan Rugby World Cup - the first Asian Rugby World Cup

Author: Savanhxay Xayyasone

“ຄວາມປະທັບໃຈ ຂອງມະຫາກຳກາຍແຂ່ງຂັນຣັກໂລກ ປີ 2019 ຄັ້ງທຳອິດໃນອາຊີ ທີ່ປະເທດຍິ່ປຸ່ນ”.-ສະຫວັນໄຊ ໄຊຍະສອນ

ເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າພາກພູມໃຈກັບຊາວອາຊີ ໂດຍສະເພາະແມ່ນຄົນຍີ່ປຸ່ນໃນການເປັນເຈົ້າພາບຈັດການແຂ່ງຂັນ ຣັກບີ້ໂລກ ໃນປີ 2019 ທີ່ຜ່ານມາ. ແນ່ນອນຂ້ອຍເອງໃນຖານະເປັນຄົນລາວ ແລະ ເປັນນັກກິລາຣັກບີ້ອາຊີຄົນຫນຶ່ງ ຍ່ອມບໍຍອມພາດໂອກາດຄັ້ງປະຫວັດສາດຄັ້ງນີ້! 

ການເດີນທາງເຂົ້າຊົມການແຂ່ງຂັນເທື່ອນີ້ ແມ່ນການເດີນທາງໄປປະເທດຍີ່ປຸ່ນຄັ້ງທຳອິດຂອງຂ້ອຍ ແລະ ເປັນການເດີນທາງທີ່ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນຫລາຍ ຈຶ່ງໄດ້ຮ່ວມກັນກັບຫມູ່ວາງແຜນກ່ອນຫລາຍເດືອນເພື່ອໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຮົາຈະມີງົບປະມານພຽງພໍ ແລະ ມີແຜນການເດີນທາງທີ່ດີ ສຳຫລັບການເດີນໄປຍີ່ຍີ່ປຸ່ນໃນຄັ້ງນີ້ ເຊິ່ງຈະໃຊ້ເວລາຢູ່1 ອາທິດຂອງການເຂົ້າຮ່ວມ.  ເພາະຂ້ອຍຮູ້ວ່າໂອກາດແບບນີ້ແມ່ນບໍໄດ້ມີມາຕະຫລອດ, ມັນເປັນໂອກາດ ແລະ ຄວາມຝັນຂອງຂ້ອຍທີ່ຈະໄດ້ສຳພັດເກມການແຂ່ງຂັຍນລະດັບໂລກແບບນີ້, ທັງຍັງເປັນໂອກາດທີ່ຈະໄດ້ເຫັນການພັດທະນາຣັກບີ້ພາຍໃນຍີ່ປຸ່ນ ( ຊຶ່ງເປັນທີມຣັກບີ້ອັນດັບ 1 ຂອງອາຊີ), ເປັນໂອກາດຂອງການຮຽນຮູ້ວັດທະນາທຳໃຫມ່ ແລະ ວິຖີຊີວິດຂອງຄົນຍີ່ປຸ່ນ ເປັນໂອກາດຂອງການກິນອາຫານຍີ່ປຸ່ນແບບຕົ້ນຕຳລັບ ແລະ ເປັນໂອກາດທີ່ຈະໄດ້ພົບປະສັງສັນກັບຄົນທີ່ຮັກກິລາຮັກບີ້ຈາກທົ່ວທຸກມູນໂລກ ເພື່ອແລກປ່ຽນຄວາມຮູ້ ແລະ ປະສົບການຕ່າງໆກ່ຽວກັບກິລາຣັກບີ້.

ເມື່ອຮອດເດືອນ ຕຸລາ 2019 ເຊິ່ງເປັນເດືອນຂອງການແຂ່ງຂັນຣັກບີ້ໂລກໄດ້ເລິ່ມຂຶ້ນ. ທາງສະຫະພັນຣັກບີ້ແຫ່ງຊາດລາວໄດ້ມອບໂອກາດ ແລະ ຖືເປັນກຽດຂອງຂ້ອຍ ທີ່ໄດ້ເປັນຕົວແທນຈາກລາວໃນການນຳພານັກກິລາຣັກບີ້ຈາກລາວຜູ້ທີ່ມີຜົນງານພົ້ນເດັ່ນ 2 ຄົນ ຊາຍ 1 ຄົນ ແລະ ຍິງ 1 ຄົນ ຄື ໂບ້ ແລະ ຊີລາວ. ກ່ອນຫນ້ານີ້ແມ່ນຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນຫລາຍຢູ່ແລ້ວ ທີ່ຕົນກຳລັງຈະເຂົ້າຊົມການແຂ່ງຂັນຣັກບີ້ໂລກ ແຕ່ງານນີ້ຖືເປັນງານຫນຶ່ງທີ່ສຳຄັນໃນຊີວິດກໍ່ວ່າໄດ້ ເພາະເຮົາໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມພິທີເປີດ ແລະ ຊົມເກມການແຂ່ງຂັນນັດເປີດສະຫນາມ ລະຫວ່າງເຈົ້າພາບຍີ່ປຸ່ນ ພົບກັບ ຣັດເຊຍ. ແນ່ນອນນັ້ນເປັນເກມທີ່ສຸດຕື່ນເຕັ້ນ ແລະ ມ່ວນຫລາຍ ເຊິ່ງການແຂ່ງຂັນແມ່ນເຈົ້າພາບຊະນະໄປ 30-10. ເປັນເກມເປີດສະຫນາມທີ່ສ້າງຄວາມສຸກໃຫ້ກັບຫລາຍຄົນ ແລະ ກອງເຊຍຍີ່ປຸ່ນ. ພາຍໃນງານຂ້ອຍຍັງພົບກັບຫມູ່ຂອງຂ້ອຍ James Owens ຊຶ່ງລາວເປັນຫນຶ່ງໃນບຸກຄົນສຳຄັນຂອງພິທີເປີດການແຂ່ງຂັນນີ້ ເພາະເຈມແມ່ນຜູ້ທີ່ປັ່ນລົດຖີບຂ້າມທະວີບເພື່ອນຳຂັນຣັກບີ້ໂລກຈາກປະເທດອັງກິດເຂົ້າສູ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກພູມໃຈ ແລະ ດີໃຈກັບລາວຫລາຍ ກັບຜົນສຳເລດໃນຄັ້ງນີ້.

ຂ້ອຍຮູ້ສຶກໂຊກດີຫລາຍ! ແນ່ນອນວ່າມັນໄດ້ສ້າງປະສົບການທີ່ດີຫລາຍຢ່າງໃຫ້ກັບຂ້ອຍ ທຸກພາບ ແລະ ບັນຍາກາດທຸກຢ່າງໃນການເດີນທາງຄັ້ງນີ້ ເປັນຄວາມຊົງຈຳທີ່ສຸດພິເສດໃນຊີວິດຂອງຂ້ອຍເລີຍກໍ່ວ່າໄດ້. ສຸດທ້າຍນີ້ຂ້ອຍຂໍຂອບໃຈມາຍັງທາງສະຫະພັນກິລາຣັກບີ້ແຫ່ງຊາດລາວທີ່ໄດ້ມອບໂອກາດນີ້ໃຫ້ ແລະ ຂອບໃຈເພື່ອນມິດສະຫາຍຣັກບີ້ທຸກທ່ານທີ່ໄດ້ເປັນຫນຶ່ງໃນການສ້າງຄວາມຊົງຈຳອັນແສນຫນ້າປະທັບໃຈກັບການເດີນທາງໃນຄັ້ງນີ້. ຖ້າຜູ້ໃດມີໂອກາດເດີນທາງແບບນີ້ຂ້ອຍແນະນຳໃຫ້ເຈົ້າເຮັດ. ມັນສາມາດເປີດຕາຂອງທ່ານໃຫ້ກັບແນວຄວາມຄິດແລະວັດທະນະທຳໃໝ່ໆ ຫວັງຢ່າງຍິ່ງຈະໄດ້ມີໂອກາດແບບນີ້ອີກໃນການແຂ່ງຂັນຣັກບີ້ຄັ້ງຕໍ່ໄປທີ່ປະເທດຝຣັ່ງໃນປີ 2023.

It is a matter of pride for Asians, especially the Japanese, to host the 2019 Rugby World Cup. Of course, as a Lao and an Asian rugby player, I worked hard so that I could not miss this historic opportunity when it came!

This trip to Japan was my first trip to Japan and I was so excited that I planned with my friends several months in advance to make sure we saved enough money and prepared good travel plans for our one-week trip to Japan. Because I know that the opportunity was not there forever, it is an opportunity and my dream to be a part of this international experience that comes once in a lifetime. This is also a chance to see the development of Rugby in Japan (because Japan is the best team in Asia), an opportunity to learn the culture, lifestyle, history and food of Japan and a chance to meet and greet people who love rugby coming there from around the world to share knowledge and experience about the sport of Rugby.

By October 2019, the Rugby World Cup had begun. I was selected by the Lao Rugby Federation and Japan Rugby Football Union to represent Laos in leading two of our outstanding U20s rugby players from Laos, one man and one woman, Bo and Si Lao. Attending any matches of the Rugby World Cup was already my dream, but this event is one of the most significant events in my life because we attended the opening ceremony and watched the opening match between hosts Japan and Russia. It was such an exciting and fun game to experience with Lao Rugby players and to see the tournament hosts win 30-10. I witnessed an opening ceremony that brought joy to many and the Japanese officials were excellent hosts. At the event, I also met my friend James Owens, who was a key figure for the event because James was the one who rode a bicycle across the continent from England to Japan to raise awareness about the Rugby World Cup. I am very proud of him and I was happy when I could meet him and celebrate his success.

I feel so lucky! It was definitely a wonderful experience for me and every moment on that trip has been so memorable to me. If anyone has the opportunity to take a trip like this, I suggest you do it. It can open your eyes to new ideas and culture. Thank you to LRF, JRFU, DAC and everyone who made this trip possible for me! Our next chance is to prepare for Rugby World Cup 2023 and try to make our dreams come true to experience it in France!

Humans of Lao Rugby: Viengsamai Souksavanh

ນັກຂຽນຮັບເຊີນ: ມະໂນຊ້າ

Guest Author: Manosar

ວຽງໄດ້ມີໂອກາດໄປຮ່ວມກິດຈະກຳທີ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນ ໄປໃນນາມຄູ່ຮ່ວມງານເຊິ່ງເປັນຕົວແທນຂອງຄູຝຶກຮັກບີ້ປະເທດລາວ ໄປສອນເດັກນ້ອຍໃນໂຄງການຂອງ ຊ໋ອກເຈນ ໄດ້ພົບສີ່ງໃໝ່ໆໃນປະສົບການຄັ້ງນີ້ຄືສອນເດັກນ້ອຍໂດຍການໃຊ້ສັບຄຳເວົ້າເປັນພາສາອັງກິດໝົດ, ເຊີ່ງເດັກນ້ອຍມີຫຼາຍປະເທດທີ່ເຂົ້າຮ່ວມ. ນອກນັ້ນຍັງໄດ້ໄປຊົມການແຂ່ງຂັນ Rugby World Club ຢູ່ເດີ່ນໂຕຈິງ ເຊິ່ງກະບໍ່ເຄີຍຄິດມາກ່ອນວ່າຊິໄດ້ໄປເຫັນຕົວຈິງຂ້າງສະໜາມແຂ່ງແບບນີ້ ມັນເປັນສີ່ງທີ່ຕື່ນເຕັ້ນ ແລະ ດີໃຈທີ່ສຸດ, “ສຳລັບການໄປຍີ່ປຸ່ນຄັ້ງນີ້ມີຄວາມທ້າທາຍດ້ານພາສາເພາະຕ້ອງໄດ້ສອນເດັກນ້ອຍເປັນສັບພາສາອັງກິດທຸກຢ່າງ ແລະ ມັນເຮັດໃຫ້ເຮົາກົດດັນຫຼາຍ ສີ່ງທີ່ໜ້າສົນໃຈຄືດ້ວຍຄວາມທີ່ວັດທະນະທຳແຕກຕ່າງກັນ ແລະ ສະພາບແວດລ້ອມປ່ຽນເຮັດໃຫ້ເຮົາປັບສະພາບໂຕຢູ່ກັບຜູ້ຄົນຫຼາກຫຼາຍໄດ້ ເຊີ່ງເຮົາເອງເປັນທັງຄູຝຶກ ແລະ ຜູ້ດູແລເດັກນ້ອຍໃນກິດຈະກຳນັ້ນ, ການໄປຍີ່ປຸ່ນຄັ້ງນີ້ໄດ້ຮຽນຮູ້ວັດທະນະທຳຂອງປະເທດເຂົາເຈົ້າ ໄດ້ຮຽນຂຽນໂຕໜັງສືຍີ່ປຸ່ນທີ່ເປັນຄຳສັບ (ຣັກບີ້)."

ສີ່ງສຳຄັນໜື່ງຢ່າງຄືການເປັນຜູ້ນຳ ແລະ ການປັບປ່ຽນສະພາບແວດລ້ອມໃໝ່,ທີ່ສາມາດເອົາມານຳໃຊ້ກັບວຽກ ປະຈຸບັນເພາະການໄດ້ເປັນຕົວແທນ,ເປັນຜູ້ທີ່ມີສິດໃນການຕັດສິນໃຈມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍ ມີຄວາມກ້າທີ່ຈະປະເຊີນກັບອຸປະສັກຕ່າງໆໄດ້. ສີ່ງທີ່ຂ້ອຍຈົດຈຳໄວ້ໃນໃຈຄືຄັ້ງໜື່ງທີ່ໄດ້ເຄີຍຜ່ານຈຸດ ຍາກໆມາແລ້ວສຳລັບການເຮັດວຽກໃນປະຈຸບັນຄືຈະບໍ່ມີຫຍັງຍາກເກີນຄວາມສາມາດຂອງເຮົາໄດ້.

“ສີ່ງສຳຄັນໜື່ງຢ່າງຄືການເປັນຜູ້ນຳ ແລະ ການປັບປ່ຽນສະພາບແວດລ້ອມໃໝ່,ທີ່ສາມາດເອົາມານຳໃຊ້ກັບວຽກ ປະຈຸບັນເພາະການໄດ້ເປັນຕົວແທນ, ເປັນຜູ້ທີ່ມີສິດໃນການຕັດສິນໃຈມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມກ້າທີ່ຈະປະເຊີນກັບອຸປະສັກຕ່າງໆໄດ້. ສີ່ງທີ່ຂ້ອຍຈົດຈຳໄວ້ໃນໃຈຄືຄັ້ງໜື່ງທີ່ໄດ້ເຄີຍຜ່ານຈຸດຍາກໆມາແລ້ວສຳລັບການເຮັດວຽກໃນປະຈຸບັນຄືຈະບໍ່ມີຫຍັງຍາກເກີນຄວາມສາມາດຂອງເຮົາໄດ້.” ຈາກການສຳພາດມາຂ້າງເທີ່ງນັ້ນ ເຫັນໄດ້ວ່າເອື້ອຍວຽງມີຄວາມພາຍາຍາມ ແລະ ດີໃຈທີ່ໄດ້ເປັນສ່ວນໜື່ງໃນງານຄັ້ງນີ້ ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີອຸປະສັກຫຼາກຫຼາຍພຽງໃດ ລາວເອງກໍ່ສາມາດເອົາຊະນະມັນໄດ້. ຈາກການຕອບຄຳຖາມ ລາວຢາກເລົ່າເລື້ອງກ່ຽວກັບສີ່ງຕ່າງໆທີ່ລາວໄດ້ພົບເຈີ ມີທັງຄວາມພູມໃຈ ແລະ ກົດດັນກັບບາງເລື້ອງ ມັນສະແດງໃນເຫັນເຖິງຄວາມໃນໃຈຂອງລາວທີ່ຢາກເລົ່າເຫດການຕ່າງໆທີ່ລາວໄດ້ໄປສຳພັດມານັ້ນໃຫ້ຄົນອື່ນໆໄດ້ຮູ້ນຳ ແລະ ເປັນແຮງຈູງໃຈໃຫ້ທຸກຄົນຢາກພັດທະນາໂຕເອງໃນການເປັນຄູຝຶກທີ່ດີເດັ່ນ ແລະ ມີປະສົບການຫຼາຍດ້ານ ເພື່ອວັນຄັ້ງໜ້າອາດຈະໄດ້ຮັບໂອກາດດີໆແບບນີ້ເຊັນດຽວກັນກັບລາວ.

Last year Vieng had the opportunity to participate in Rugby World Cup activities in Japan on behalf of the LRF’s partner, ChildFund. Vieng represented Laos as a rugby Coach to lead children from Singapore in the Societe Generale Rugby Spirit Festival. Vieng shared a few thoughts from her trip: 

The experience was very interesting for me especially in developing and using English language to teach children from many countries to be able to participate. I also had the opportunity to go with the children to watch a Rugby World Club match at the real stadium, which I never thought I would actually see with my own eyes on the field like this. It was very exciting for all of us.

For this trip to Japan, there was a language challenge because we had to communicate with the children all in English and so I felt a lot of pressure. Also, with Coaches and children from more than 9 countries, there were many language and cultural differences to navigate. During the Festival, we did many activities about Japanese culture, rugby and meeting new friends from many places. The changing environment gave us a variety of experiences and I had to adapt my role often as both a Coach and caregiver in different activities. This trip to Japan taught me and all of us about the culture of the country. We even learned to write Japanese characters for the word rugby. That was a highlight for me too.

One of the most important things I learned from that experience that I still keep with me now is about being a leader and adapting to a new environment. This can be applied to my current job because being a leader at my office I have to adapt quickly and be able to make decisions with the situation. I have to have courage to face obstacles. What I keep in mind now is that once you go through a difficult period, you will learn and grow from that and nothing will be harder than we can handle.

From the interview above, it can be seen that Ms. Vieng is diligent in her work as a Coach and caregiver and happy to be a part of this event. While there were some obstacles that she faced including language, she was able to overcome and learn from that. By answering these interview questions she wanted to share about the things she had encountered and how she could manage to be successful in her work. She was both proud to represent Laos at this event but also experience pressure at some points. Anyway, she overcame these challenges and can reflect to tell others about the events she went through and how this experience helped her develop as a Coach and leader so that others might feel motivated to develop themselves great Coaches and leaders.

Humans of Lao Rugby: Southilath Pathammavong

ນັກຂຽນຮັບເຊີນ: ພອນສັກ ກົມຊາດ

Guest Author: Phonesak Khomsard

ໃນຫຼາຍເດືອນທີ່ຜ່ານມາໄດ້ມີຄູຝຶກຂອງ ChildFund Pass It Back ເດີນທາງໄປປະເທດຍີປຸ່ນ ເພື່ອຮ່ວມແລກປ່ຽນວັດທະນາທຳ ແລະ ເບິ່ງການແຂ່ງຂັນຣັກບີ້ໂລກ. ໃນນັ້ນມີສຸທິລາດ ທີ່ເປັນຕົວແທນຄູຝຶກ ເພື່ອຮຽນຮູ້ປະສົບການໃໝ່ທີ່ຍີ່ປຸ່ນ ແລະ ພວກເຂົາທັງສອງຄົນກໍ່ໄດ້ຮັບປະສົບການຫຼາຍຢ່າງໃນການເຂົ້າຮ່ວມຣັກບີ້ໂລກເທື່ອນີ້. ສຸທິລາດເລົ່າວ່າ “ການເຂົ້າຮ່ວມແລກປ່ຽນຢູ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນຂອງທ້າວ ສຸທີລາດ ປະຖຳມະວົງ. ຄວາມຄິດຂອງຂ້ອຍກ່ອນໄປປະເທດຍີ່ປຸ່ນ ມັນເປັນປະເທດທີ່ສະອາດນອກຈາກນັ້ນປະເທດຍີປຸ່ນຍັງເປັນປະເທດທີ່ທັນສະໄໝ ເປັນປະເທດທີ່ມີນັກກິລາທີ່ຫຼິ້ນກິລາເກັ່ງ ແລະ ມີຊື່ສຽງໃນອາຊີມີອາຫານທີ່ແຊບ ແລະ ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ ມີທິວທັດທຳມະຊາດທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ສວຍງາມ ແລະ ທີ່ເຫັນໄດ້ຊັດເຈນກໍຄືພູເຂົາຟູຈິ. ສິ່ງທີ່ຮຽນຮູ້ໃນໂຄງການ JNESYS 2019 ແມ່ນນິໄສໃຈຄໍຂອງຄົນຍີປຸ່ນເປັນຄົນທີ່ຕົງຕໍ່ເວລາ, ມີລະບຽບວິໄນ, ມີການວາງແຜນໃນເປົ້າໝາຍທີ່ຊັດເຈນ ມີການອະນຸລັກວັດທະນະທຳທີ່ດີ ເຊັ່ນ: ການຕີກອງແບບດັ່ງເດີມ, ວິທີແຕ່ງນ້ຳຊາ , ຫໍຜາສາດ ຊິຊຸໂອກະ, ສິ່ງດັ່ງກ່າວລ້ວນແຕ່ກ່ຽວກັບປະຫວັດສາດ ແລະ ວັດທະນະທຳທີ່ສືບຕໍ່ກັນມາ.”
ສຳລັບກິລາຣັກບີ້ແມ່ນໄດ້ຮູ້ວິທີຫລິ້ນກິລາຣັກບີ້ ເຮັດໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສາມັກຄີ, ຄວາມເຄົາລົບນັບຖື, ມີນ້ຳໃຈນັກກິລາ ມີຄວາມຫລົງໄຫລ ແລະ ມ່ວນຊື່ນ. ໃນຖານະທີ່ເປັນຄູຝຶກສີ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ຂ້ອຍຈະສອນນັກກິລາກໍ່ຄືຄວາມສະອາດ ຫຼັງຈາກຊ້ອມຣັກບີ້ເເລ້ວຈະນຳພານັກກິລາອະນາໄມ ແລະ ເກັບຂີ້ເຫຍື້ອຕາມເດີ່ນໂຮງຮຽນເພື່ອໃຫ້ໂຮງຮຽນມີຄວາມສະອາດ ເເລະ ຝຶກນິໃສຂອງພວກເຂົາໃຫ້ກາຍເປັນຄົນຮູ້ຈັກຄວາມຮັບຜິດຊອບ ເເລະ ໃຫ້ຮູ້ຈັກຄວາມສະອາດ. ຂ້ອຍຮຽນຮູ້ຫຼາຍພາສາ ແລະ ວັດທະນະທຳຂອງປະເທດອື່ນ. ນອກຈາກນັ້ນຂ້ອຍຍັງໄດ້ເຫັນເຖິງການແຍກຂີ້ເຫຍື້ອ (ປະເທດຍີປຸ່ນເຄັ່ງຄັດກ່ຽວກັບການແຍກຂີ້ເຫຍື້ອຫຼາຍ) ທຳມະຊາດທີ່ສວຍສົດງົດງາມ (ພູເຂົາຟູຈິ) ໄດ້ເຫັນເຖິງຄວາມອຸດົມສົມບູນຂອງທຳມະຊາດ. ໃນການໄປເບິ່ງ world rugby ເປັນສີ່ງທີ່ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນຫຼາຍເພາະມັນເປັນງານທີ່ໃຫຍ່ ເເລະ ຄົນຫຼາຍຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າຕົນເອງໄດ້ຮັບໂອກາດທີ່ດີຈາກໂຄງການ ທີ່ໄດ້ເປີດໂອກາດໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຄັ້ງນີ້ ນັດທຳອິດເປັນການພົບກັນລະຫວ່າງ ຣັດເຊຍ ກັບ ຢີ່ປຸ່ນ ຂ້ອຍໄດ້ເບິ່ງເກມ 15 ຄົນ ມັນມ່ວນ ເເລະ ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕື່ນເຕັ້ນໄປພວກເຂົາ ເເລະ ສຸດທ້າຍເຈົ້າພາບກໍ່ຊະນະໄປ ທຸກຄົນທີຢູ່ໃນເດີ່ນ ໃສ່ເສື້ອທີມຊາດຢີ່ປຸ່ນ ເເລ້ວລຸກຂື້ນດ້ວຍຄວາມດີໃຈ  ການເເຂ່ງຂັນເປັນສີ່ງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍເພາະວ່າ ມັນເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າປະເທດຂອງເຮົາຄວນທີ່ຈະພັດທະນາໂຕເອງ ເເລະ ສ້າງໄວໜຸ່ມໃນການຫຼີ້ນກິລາຣັກບີ້ໃຫ້ຫຼາຍຂື້ນ.

ການເບິ່ງການແຂ່ງຂັນເທື່ອນີ້ມັນໄດ້ສ້າງເເຮງບັນດານໃຈໃຫ້ຂ້ອຍກໍ່ຄືການຊອກຫາເເນວຄິດດຶງດູດໃຫ້ທຸກຄົນຢາກຫຼີ້ນຣັກບີ້ ເເລະ ເຜີຍເເຜ່ກິລາຣັກບີ້ໃຫ້ຄົນທີ່ຢູ່ຊຸມຊົນ ເເລະ ໝູ່ເພື່ອນ ໂດຍການໃຊ້ການເວົ້າປາກຕໍ່ປາກ ບາງຄັ້ງອາດມີຮູບພາບປະກອບ. ນອກຈາກນັ້ນການແຂ່ງຂັນລະດັບໂລກທີຂ້ອຍໄດ້ເຂົ້າໄປສຳພັດແມ່ນສ້າງແຮງບັນດານໃຈ ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ຢາກເຂົ້າໄປແຂ່ງຂັນລະດັບໃຫ່ຍໆກັບທີມຊາດແບບ 15 ຄົນ ທີ່ມີຄົນມາຊົມມາເຊຍຫຼາຍໆແບບງານນີ້. ໃນການໄປເບິ່ງຄັ້ງນີ້ເຮັດໃຫ້ເຫັນເຖີງຄວາມສາມັກຄີຂອງຄົນຢີ່ປຸ່ນພວກເຂົາພ້ອມພຽງກັນມາເຊຍດ້ວຍຄວາມມ່ວນຊື່ນ ເເລະ ໃນເດີ່ນກໍ່ມີເເຕ່ຄວາມສະຫງົບ ມີນໍ້າໃຈນັກກິລາ ບໍ່ມີໃຜກໍ່ຄວາມວຸ້ນວາຍ. ຂໍຂອບໃຈທີ່ມອບໂອກາດດີໆເເບບນີ້ໃຫ້ນ້ອງ ເເລະ ນ້ອງຄິດວ່າຖ້າໃຜໄດ້ຮັບໂອກາດເເບບນີ້ຄວນຈະຮັກສາມັນ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ໂຕເອງມີຄວາມສາມາດກ່ອນເກົ່າ ເເລະ ກ້າທີ່ຈະເຮັດໃນສີ່ງທີ່ເຮົາມັກ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າການເປັນເຈົ້າພາບຂອງປະເທດຍີ່ປຸ່ນແມ່ນການພັດທະນາກິລາຣັກບີ້ໃນເອເຊຍ , ການເປັນເຈົ້າພາບທີ່ດີ, ການສະແດງວັດທະນາທຳ. ນອກຈາກນັ້ນປະເທດຍີ່ປຸ່ນຍັງເປັນປະເທດທີ່ພັດທະນາ ທາງດ້ານກີລາ, ທາງດ້ານເຕັກໂນໂລຢີ, ການສຶກສາຕ່າງໆ ສີ່ງທີ່ສຳຄັນໃນງານນີ້ແມ່ນຫຼັກສູດ ຊາຍຟັນພາດອິດແບ໋ກໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມງານນີ້ ແລະ ມີຄູຝຶກນັກກິລາຂອງຫຼັກສູດ ChildFund Pass It Back ໄດ້ມີໂອກາດມາຮ່ວມງານໄດ້ສຳຜັດກັບບັນຢາກາດຂອງງານ ຣັກບີ້ໂລກທີ່ມີຄົນມາຮ່ວມເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍທົ່ວໂລກ ຫຼັກສູດ ChildFund Pass It Back ຍັງແມ່ນການຮຽນຮູ້ການພັດທະນາທາງດ້ານທັກສະຊິວິດ, ພັດທະນາໃຫ້ຄົນໄດ້ມີໂອກາດໄດ້ຫຼີ້ນກີລາ, ໄດ້ເປັນຜູ້ນຳ ພາຍໃນໂຮງຮຽນໃນຊຸ່ມຊົນອິກດ້ວຍ. ແລະ ໃນການອົບຮົມປີທີຜ່ານມາແມ່ນຄູຝຶກຂອງປະເທດຍີ່ປຸ່ນໄດ້ມາຮຽນທັກສະຊິວິດຢູ່ລາວ ເປັນການແຜ່ຂະຫຍາຍຂອງຫຼັກສູດທີ່ສົ່ງຕໍ່ຄວາມຮູ້ໃຫ້ກັບທຸກໆຄົນທີ່ຢູ່ປະເທດອື່ນ.” ເຫັນໄດ້ວ່າການແລກປ່ຽນຄັ້ງນີ້ມັນສຳຄັນຫຼາຍສຳລັບຄູຝຶກ ChildFund Pass It Back ເພາະວ່າມັນເຮັດໃຫ້ຄູຝຶກໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບການເປັນຜູ້ນຳ, ການແລກປ່ຽນຄວາມຄິດຂອງຕົນເອງກັບຄົນອື່ນໆທີມາຮ່ວມກິດຈະກຳ ແລະ ເປັນການສະແດງຄວາມສາມາດປະສົບການຂອງໂຈ້ອີ້ທີ່ໄດ້ຮຽນຈາກ ChildFund Pass It Back ປະເທດລາວ ແລ້ວນຳໄປເຜີຍແຜໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້ຢູ່ທີປະເທດຍີ່ປຸ່ນ.

Over the past several months, the LRF’s Champa Ban Coaches travelled to Japan to share culture and watch the Rugby World Cup. Southilath represented Laos as a Coach, and learned many things from his experience in Japan as well as, the Rugby World Cup.  Southilath said “From attending the exchange program, I found Japan to be a very clean country. Also, it is a modern country, with famous athletes from many sports, delicious and healthy foods, and rich and beautiful natural scenery, like Fuji Mountain. What I learned from the JENESYS 2019 program is that Japanese people are punctual, self-disciplined, goal-oriented, and proud of their culture, such as traditional drumming, tea-making, Shizhuoka Castle. These things are all are all related to preserving their history and culture.”

“Through playing rugby I learned solidarity, respect, spirit, and passion. As a coach, the important thing I will teach my players is cleanliness. After rugby practice, I will lead the players in cleaning and collecting garbage on the school playgrounds to keep the school clean, to practice being responsible and to make cleanliness a habit.  In Japan, I learned many different languages ​​and cultures of other countries. In addition, I witnessed the waste separation process (Japan is very strict about this), beautiful scenery (Mt. Fuji), and the richness of nature. Going to see the Rugby World Cup was the thing I was most excited for because it's such a huge competition with so many people. It was a great opportunity to be able to attend the Rugby World Cup. The first match was between Russia and Japan. I watched a game of 15s, or rugby union. It was a fun atmosphere and got me rooting for Japan. At the end, the host team won! Everyone in the stadium wore Japanese National Team shirts and stood up with pride. This competition was very important to us because it made us realize that Laos must develop youth to play rugby more, so we can have these kinds of successes.

I watched the first match, between Russia and Japan. At the end, the host team won! Everyone in the stadium wore Japanese National Team shirts and stood up with pride. This competition was very important, because it made us realize that Laos must develop youth to play rugby more, so we can have these kinds of successes.

“Watching this competition inspired me to look for new ideas to recruit new people to play rugby, and spread rugby to people in the community. Some ideas I have include inviting friends to play, by word-of-mouth and maybe with illustrations. In addition, the world class competition that I experienced inspired me to want to compete on the National Team for 15s. There were so many spectators. On this visit, I got to see the solidarity of Japanese people. Everyone came to support the team in the stadium positively, without any chaos.  Thank you for giving me this opportunity. I think that anyone who gets this opportunity should take it to develop themselves and follow their passion. I feel that Japan hosting the Rugby World Cup shows the development of rugby in Asia.  In addition, Japan is one of the most developed countries in the field of sports, technology and education. It was important that the ChildFund Pass It Back Coaches got an opportunity to experience the atmosphere of the Rugby World Cup with many people around the world. The ChildFund Pass It Back curriculum teaches about life skills development, gives more opportunities for people to play sports, and builds leaders in school and  local communities as well. During last year’s coach training, the Japanese coaches came to learn the life skills curriculum in Laos, in hopes of spreading the knowledge to players in other countries ”.  This exchange is crucial for the ChildFund Pass It Back Coaches, as it allows the Coaches to learn about leadership, sharing ideas with others and demonstrating the skills taught from coach training in Laos.

Humans of Lao Rugby: Rodchana Keomanyvong

ນັກຂຽນຮັບເຊີນ: ພອນສັກ ກົມຊາດ

Guest Author: Phonesak Khomsard

ສຳລັບການເຂົ້າຮ່ວມແລກປ່ຽນຢູ່ທີ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນຂອງ ນາງ ລົດຈະນາ ແກ້ວມະນີວົງ ລາວໄດ້ໃຫ້ຂໍ້ມູນວ່າ  “ຂ້ອຍກັບໝູ່ໄດ້ພາກັນມາ Orientation JTB ທີ່ມີ 11 ປະເທດເຂົ້າຮ່ວມ. ໃນການເຄື່ອນໄຫວໃນມື້ນີ້ພວກເພີ່ນໄດ້ກ່າວເຖິງການອະທິບາຍລວມ ກ່ຽວກັບເນື້ອໃນທົ່ວໄປຂອງ JENESYS 2019  ແບ່ງປັນໜ້າທີ່ຂອງຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມເຄື່ອນໄຫວໃນປະເທດຍີ່ປຸ່ນ ແລະ ແນະນຳແຜນທີ່ຈະເຄືອນໄຫວໃນ 9 ມື້ຕໍ່ໄປ ພ້ອມທັງບອກເຖິງເງື່ອນໄຂ ແລະ ກົດລະບຽບຕ່າງໆໃຫ້ກັບພວກເຮົາທີ່ຈະປະຕິບັດ. ການບັນຍາຍຂໍ້ກ່ຽວຂ້ອງ Rugby : ທ່ານ ມູໂກະຢາມະ ມະຊະໂຕຊິ ທີ່ເປັນອະດີດທີມຊາດຣັກບີ້ຮຸ່ນເກົ່າ ເພີ່ນໄດ້ມາແນະນຳວິທີການຫຼີ້ນແທັກຣັກບີ້ໃຫ້ກັບພວກເຮົາ ບອກເຖິງຫຼັກຄຸນນະທຳຂອງກິລາຣັກບີ້ເພື່ອການຫຼີ້ນຣັກບີ້ແບບປອດໄພ  ແລະ ໄດ້ກ່າວເຖິງຣັກບີ້ໂລກທີ່ຈະຈັດຂື້ນໃນປະເທດຍີ່ປຸ່ນ. ຫລັງຈາກນັ້ນພວກເຮົາກໍໄດ້ຖືກແບ່ງກຸ່ມປົ່ນກັນແຕ່ລະປະເທດເພື່ອການຝຶກຊ້ອມແທັກຣັກບີ້ໃນຕອນສວາຍນີ້ , ພວກເຮົາໄດ້ຝຶກຊ້ອມກັບນັກກິລາຈາກສະໂມສອນຂອງເມືອງ ຊິຊູໂອກະ ພວກເຂົາໄດ້ພາຫຼີ້ນກິດຈະກຳຢ່າງມ່ວນຊື່ນ. ຝຶກຊ້ອມແທັກຣັກບີ້: ພວກເຮົາໄດ້ປົ່ນທີມກັນທີ່ມີກຸ່ມ A,B,C,D,E ແລະ F ນັກກິລາຈາກສະໂມສອນເມືອງ ຊິຊູໂອກະ ແລະ ນັກກິລາຣັກບີ້ທີມຊາດເກົ່າ ໄດ້ພາຫຼີ້ນກິດຈະກຳທີ່ຄ້າຍຄືກັບກິດຈະກຳຂອງ ChildFund Pass It Back ຄືເກມ: ຕ່ອງໂສ້, ກະຕິກາແທັກຣັກບີ້ປະເທດຍີ່ປຸ່ນຈະຕ່າງຈາກກິລາບ້ານເຮົາຄື ໃນທີມມີ 5 ຕໍ່ 5 ທຸກຄັ້ງທີ່ເຮັດຜິດກະຕິກາແມ່ນປ່ຽນບານ ແລະ ບໍ່ສາມາດແລ່ນຂື້ນຫນ້າໄດ້, ບໍ່ມີ ສະກໍ້າ ແລະ ລາຍເອົ້າ. ຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ຈັກໝູ່ໃໝ່ຫຼາຍຄົນ ແລະ ສ້າງສາຍສຳພັນຕໍ່ກັນ ເລີ່ມຮູ້ຈັກກັນຫຼາຍຂື້ນ. ໄດ້ຝຶກຊ້ອມເພື່ອກຽມແຂ່ງຂັນມິດຕະພາບໃນມື້ອື່ນຕອນບ່າຍ. 

ຫຼັງຈາກທີ່ແຂ່ງມາເມື່ອຍໆ ພວກເຮົາຍັງໄດ້ກິນລ້ຽງ ແລະ ມາສະແດງສີລະປະເປັນຄ່ຳຄືນທີ່ມ່ວນຫຼາຍທີ່ໄດ້ຟັງສຽງເພງ ແລະ ບົດຟ້ອນຂອງແຕ່ລະປະເທດ. ເປັນການສະແດງວັດທະນະທຳຂອງແຕ່ລະປະເທດ. ນອກຈາກນັ້ນ ຂ້ອຍຍັງໄດ້ໄປຢ້ຽມຄຳນັບລັດຖະບານທ້ອງຖີ່ນແຂວງ ຊິຊູໂອກະ: ເພີ່ນໄດ້ບັນຍາຍເຖິງການຕ້ອນຮັບ ຣັກບີ້ໂລກ ທີ່ຈະຈັດຂື້ນໃນປະເທດຍີ່ປຸ່ນ ກ່ອນຈະຈັດຣັກບີ້ໂລກໃນປະເທດຍີ່ປຸ່ນເພີ່ນໄດ້ກະກຽມຕ້ອນຮັບເປັນເວລາ 4 ປີ.
ໃນມື້ຕໍ່ມາຂ້ອຍໄດ້ເດີນທາງໄປແຂວງໂຕກຽວເພື່ອຢ້ຽມຄຳນັບລັດຖະມົນຕີກະຊວງການຕ່າງປະເທດ :    ເພີ່ນໄດ້ກ່າວເຖິງເສດຖະກິດ, ປະຊາກອນ, ການຮ່ວມມືກັບບັນດາປະເທດອາຊຽນ ທີ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຫຼາຍຕໍ່ອາຊຽນ ມີໂຄງການທີ່ສ້າງສາຍພົວພັນໃຫ້ແກ່ປະເທດອາຊຽນຄືໂຄງການ Heart to heart ທີ່ຍາວນານເຖິງ 30 ປີ. ເພີ່ນໄດ້ກ່າວເຖິງຣັກບີ້ໂລກທີ່ຈະຈັດຂື້ນ. ສີ່ງທີ່ຂ້ອຍມັກທີສຸດໃນການເຂົ້າຮ່ວມ ເຕັກນິກວິທະຍາສາດ, ເຕັກນິກທີທັນສະໄໝປະຫວັດສາດ, ວັດທະນະທຳດັ້ງເດີມ. ການເຂົ້າຮ່ວມແລກປ່ຽນປະສົບການທີ່ໄດ້ກໍຄືໄດ້ຮູ້ກ່ຽວກັບວັດທະນະທຳຈາການສະແດງລະຄອນ ຮາໂກໂຣໂມະ ທີ່ສື່ເຖິງຄວາມສີວິໄລຂອງເມືອງ ຊິຊູໂອກະ ພ້ອມຍັງສະແດງການຕີກອງໄຕໂກະພື້ນເມືອງຂອງຄົນຍີ່ປຸ່ນ ແລະ ຂ້ອຍຍັງໄດ້ຮຽນຕີກອງໄຕໂກະນຳຄົນຍີປຸ່ນອີກ. ຫລັງຈາກນັ້ນກໍໄດ້ຮຽນວິທີຊົງຊາຂຽວຢ່າງຖືກວິທີທີ່ຄົນຍີ່ປຸ່ນຖື. ນອກຈາກວັດທະນາທຳແລ້ວຂ້ອຍຍັງໄດ້ຫຼີ້ນກິລາແທັກຣັກບີ້ ແມ່ນແຕກຕ່າງຈາກແທັກຣັກບີ້ຂອງChildFund Pass It Back ເພາະມີຄົນຫຼີ້ນ 5 ຕໍ່ 5 ເວລາຜິດກະຕິກາແມ່ນປ່ຽນບານ ແລະ ບໍ່ສາມາດແລ່ນໄດ້ຈົນກວ່າຈະສົ່ງບານ, ບໍ່ມີລາຍເອົ້າ ບໍ່ມີສະກໍ້າ. ບົດຮຽນກ່ຽວກັບການແຍກຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ມີແຕ່ລະບ່ອນໃຫ້ຖີ້ມແມ່ນຈຸດຫນື່ງມີສາມຖັງຄື ຂີ້ເຫຍື້ອແຫ້ງ, ຂີ້ເຫຍື້ອປຽກ ແລະ ເສດພາສຕິກ. ການເປັນຢູ່ເສດຖະກິດຂອງປະເທດຍີ່ປຸ່ນທີ່ພວກເພີ່ນໄດ້ອະທີບາຍໃຫ້ຮູ້ຕ່າງໆ ພ້ອມທັງມາລະຍາດຂອງຄົນຍີ່ປຸ່ນທີ່ພວກເຂົາປະຕິບັດຢ່າງເຄັ່ງຄັດກໍຄືເວລາທີ່ຕ້ອງຕົງເປະທຸກຄັ້ງ. 

ຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ຈັກໝູ່ໃໝ່: ໃນຊ່ວງກິດຈະກຳພວກເຮົາຈະໄດ້ມີໂອກາດເຮັດຮ່ວມກັນຫລາຍຂື້ນ. ຂ້ອຍກໍໄດ້ທັກທາຍໝູ່ຕ່າງປະເທດເຊີ່ງນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດ ແນະນຳໂຕເອງໃຫ້ໝູ່ໄດ້ຮູ້ຈັກ ແລະ ຮ່ວມກິດຈະກຳນຳຫລາຍຂື້ນ ຈື່ງເຮັດໃຫ້ມີຫມູ່ໃຫມ່ໆມາ ແລະ ແລກປ່ຽນເຟສບຸກກັນຈົນກັບມາປະເທດຕົນເອງຍັງຕິດຕໍ່ກັນກັບໝູ່ເພື່ອນທີ່ໄປແລກປ່ຽນນຳກັນ, ພວກເຂົາ ແລະ ຂ້ອຍເອງກໍຫວັງວ່າຈະໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມກັນໃນອະນາຄົດ.

ສີ່ງທີ່ຂ້ອຍພູມໃຈຄື ປະເທດລາວຖືກຍ້ອງວ່າມີວິໄນທີ່ສຸດຈື່ງຈັດລົດເມໃຫ້ຄັນພິເສດ ເຊີ່ງພວກຂ້ອຍກໍແປກໃຈ ແລະ ດີໃຈຫຼາຍທີ່ໄດ້ຮັບຄຳຍ້ອງຈາກຄົນຍີ່ປຸ່ນ. ພວກເຮົາໄດ້ມີໂອກາດເຂົ້າຊົມຣັກບີ້ໂລກ 2019 ເຊີ່ງບໍ່ຄິດບໍ່ຝັນວ່າຈະໄດ້ເປັນແບບເຕັມໆ, ຄວາມຮູ້ທີ່ຂ້ອຍໄດ້ມານີ້ຂ້ອຍຈະເກັບຂໍ້ມູນ, ຈົດຈຳເປັນຄວາມຊົງຈຳ ແລະ ຄວາມຮູ້ສຶກນີ້ໄວ້ເພື່ອມາພັດທະນາຕົນເອງໃນອະນາຄົດ ຈະຮັກສາມິດຕະພາບນີ້ໄວ້. ຖ້າຂ້ອຍມີໂອກາດດີໆຂ້ອຍກໍຢາກກັບໄປປະເທດຍີ່ປຸ່ນອີກຄັ້ງ ມາສຶກສາຕໍ່, ວຽກງານ ຫຼື ທ່ອງທ່ຽວ ຂ້ອຍມ່ວນ ແລະ ມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້. ຂໍຂອບໃຈສະຫະພັນກິລາຣັກບີ້ແຫ່ງຊາດລາວ ແລະ ຂໍຂອບໃຈໂຄງການ JENESYS ໃນທຸກໆພາກສ່ວນທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ມີໂອກາດດີໆນີ້ຂໍຂອບໃຈ.”

ການເຂົ້າຮ່ວມການແຂ່ງຂັນຣັກບີ້ໂລກຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ວ່າແຕ່ລະທີມຊາດແຕ່ລະປະເທດຈະມາຮອດຈຸດນີ້ຕ້ອງມີການຝຶກຊ້ອມແລະກະກຽມເປັນເວລາດົນ ແລະ ເປັນແຮງບັນດານໃຈໃຫ້ຂ້ອຍທີຈະຝືກສອນນັກກິລາໃຫ້ດີ,ເກັ່ງ ແລະ ຝຶກໃຫ້ຕົນເອງມີຄວາມພັດທະນາຫຼາຍຂື້ນເຖິງຈະບໍ່ຮອດຣັກບີ້ໂລກແຕ່ຂໍໃຫ້ໄດ້ແຂ່ງໃນງານໃຫຍ່ຂອງປະເທດລາວ ຫຼື ມີໂອກາດໄດ້ໄປແຂ່ງນອກປະເທດໄດ້ , ແລະ ຂ້ອຍກໍບໍ່ຄິດວ່າຕົນເອງຈະໄດ້ມາເບີ່ງການແຂ່ງຂັນໃຫຍ່ຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນແລະປະທັບໃຈຫຼາຍທີ່ໄດ້ເຫັນຫຼາຍໆຄົນຊົມເຊຍມ່ວນນຳກັນ . ຂ້ອຍຄິດວ່າຫຼັກສູດຊາຍຟັນໄດ້ເປີດໂອກາດໃຫ້ຂ້ອຍເອງ ທີ່ເຄີຍເປັນນັກກິລາຊາຍຟັນພາດອິດແບັກມາກ່ອນຈົນພັດທະນາໃຫ້ຕົນເອງມາເປັນຄູຝືກທີ່ໄດ້ມີໂອກາດໄປປະເທດຍີ່ປຸ່ນ,ຫຼັກສູດຊາຍຟັນໄດ້ເປີດໂອກາດໃຫ້ທຸກຄົນໄດ້ຮຽນຮູ້ທັງໃນປະເທດແລະນອກປະເທດ ໃນຖານະຂ້ອຍເອງທີເປັນຄູຝຶກໄດ້ເຜື່ອແຜ່ຫຼັກສູດນີ້ກັບພໍ່ແມ່ແລະຄົນໃນຊຸມຊົນ , ເດັກນ້ອຍ ເພື່ອໃຫ້ເຂົາຫັນມາສົນໃຈຫຼີ້ນກິລາຣັກບີ້ແລະເພື່ອຈະໄດ້ມີໂອກາດໄດ້ຮຽນຮູ້ປະສົບການໃໝ່ໆແບບນີ້  . ຂໍຂອບໃຈໂຄງການຊາຍຟັນພາດສອິດແບ໋ກ ແລະ ທຸກໆພາກສ່ວນທີ່ເປີດໂອກາດໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ໄປແລກປ່ຽນທີ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນ.

ສິ່ງທີ່ຕິນ່າໄດ້ຮຽນຮູ້ ແລະ ມີປະສົບການແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນຫຼາຍຕໍ່ລາວ ເພາະວ່າລາວບໍ່ເຄີຍຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບວັດທະນາທຳ ຂອງປະເທດຍີ່ປຸ່ນ. ມັນຊ່ວຍໃຫ້ລາວຮູ້ສິ່ງທີ່ບໍ່ເຄີຍເຫັນມາກ່ອນ ແລະ ສາມາດນຳໄປໃຊ້ໃນອະນາຄົດໄດ້, ລາວມີການແບ່ງປັນຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບໂອກາດໄປຮຽນ, ທ່ອງທ່ຽວ, ເຮັດວຽກໃນການແລກປ່ຽນກັບວັດທະນະທຳຂອງຍີ່ປຸ່ນ. ສິ່ງທີ່ລາວຈະນຳມາໃຊ້ໃນປະເທດລາວແມ່ນກ່ຽວກັບຄວາມສະອາດ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ມັນບໍ່ພຽງແຕ່ໃຊ້ຢູ່ໃນປະເທດຍີ່ປຸ່ນເທົ່ານັ້ນ ມັນຄວນປະຕິບັດໃນທຸກປະເທດ. ໃນໄລຍະເວລາ 9 ວັນຂອງລາວທີ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນ ເຮັດໃຫ້ລາວໄດ້ປະຕິບັດ ແລະ ຈະນຳມາໃຊ້ໃນປະເທດລາວຄືກັນ. ປະສົບການນີ້ມີຄຸນຄ່າ ແລະ ມີຄວາມສຳຄັນຫຼາຍສຳລັບລາວ. ລາວສາມາດແບ່ງປັນປະສົບການ ແລະ ຄວາມຮູ້ທີ່ເປັນປະໂຫຍດໃຫ້ແກ່ນັກກິລາ, ຊຸມຊົນ, ໂຮງຮຽນ ແລະ ຄອບຄົວໃຫ້ຮູ້ເຖິງຄວາມທາງວັດທະນະທຳທີ່ມີຄຸນຄ່າທີ່ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຂີ້ເຫຍື້ອຂອງປະເທດຍີ່ປຸ່ນໃຫ້ເປັນນິໄສ, ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ກັບການຈັດງານ Rugby World Cup. ມັນໄດ້ກະຕຸ້ນໃຫ້ຕິນ່າຝຶກຊ້ອມ ແລະ ພັດທະນາເດັກນ້ອຍ ໃຫ້ພວກເຂົາມີ ກຳລັງໃຈຫຼາຍຂື້ນວ່າມີການແຂ່ງຂັນຣັກບີ້ໃນຫລາຍໆປະເທດ. ຄວາມຮູ້ນີ້ເຮັດໃຫ້ລາວເປັນຜູ້ນຳໃນການຈັດການຖິ້ມຂີ້ເຫຍື້ອ, ການຈັດການເວລາ, ມີຄວາມສຸພາບ, ລາວໄດ້ບອກຊຸມຊົນຂອງລາວໃຫ້ເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ດີຈາກປະເທດຍີປຸ່ນ.

Ms. Lodchana Keomanyvong attended an exchange program last year in Japan and said, “My friends and I came to the JTB Orientation. Eleven countries attended. On the first day, they gave an overview of the general background of JENESYS 2019, and assigned the duties of participants in Japan. They suggested a plan for the next nine days, as well as a list of conditions and rules for us to follow.”

“The first lecture topic related to Rugby. Mr. Moukoyama Masatoshi, former National Rugby Team player, advised us how to play tag rugby. He told us about Rugby’s Values in order to be safe while playing, and he also talked about the Rugby World Cup to be held in Japan. After that, we were all broken into groups to play tag rugby in the afternoon. We practiced with the players from a club in the Shizuoka City, where they did activities jovially. Practicing Tag Rugby we were broken into mixed teams consisting of A, B, C, D, E and F players from the Shizuoka City Club. A current National Rugby Team player led activities similar to our ChildFund Pass It Back curriculum including the chain game (an activity from the ChildFund Pass It Back curriculum). The rules of Japanese tag rugby are different from our country. In Japan, they play 5-vs-5. Every time a rule is broken, play must stop, and there are no scrums or lineouts. I got to know a lot of new friends and build strong relationships. I trained to be ready for the friendship match the next day.”

After the activities, we also had a party and performed together. It was a wonderful night full of happiness, in which we got to listen to beautiful songs and see dances from each country. Each country was able to include a cultural performance of their own.  I also visited the local government in the Shizuoka Prefecture. They welcomed the Rugby World Cup to Japan. Before the Rugby World Cup was held in Japan, they had been preparing the budget for four years, with many sponsors.

“The next day, I traveled to Tokyo to visit the Minister of Foreign Affairs. He spoke about the economy, the population, cooperation with ASEAN countries, and that Japan see ASEAN as a priority. He talked about programs that link ASEAN countries, such as Heart to Heart which  lasts for up to 30 years. He also talked about the Rugby World Cup being held in Japan. My favorite things to learn about during this program were science, modern technology, history and traditional culture. From attending this exchange, I learned about  culture from the Play of the Hokomoto, which conveyed the civilization of the Shizuoka Prefecture. I also learned from the performance of traditional Japanese Taiko drumming. I also learned how to play the Taiko drum with Japanese people as well. Then, I learned how to make tea correctly in Japanese practice. Apart from learning culture, I also played tag rugby differently than the tag rugby I was taught in Childfund Pass It Back. The differences include playing 5-vs-5, when a rule is broken the ball is turned over and the team cannot advance up the field until the ball is passed, and there are not scrums or lineouts. I learned about waste separation, including that every trash station consists of three bins for dry waste, wet waste and plastic waste. They also told us about the economic condition of Japan, along with the demeanor of the Japanese people, who are very strict about things like punctuality.

“The next day, I traveled to Tokyo to visit the Minister of Foreign Affairs. He spoke about the economy, the population, cooperation with ASEAN countries, and that Japan see ASEAN as a priority. He talked about programs that link ASEAN countries, such as Heart to Heart which  lasts for up to 30 years. He also talked about the Rugby World Cup being held in Japan. My favorite things to learn about during this program were science, modern technology, history and traditional culture. From attending this exchange, I learned about  culture from the Play of the Hokomoto, which conveyed the civilization of the Shizuoka Prefecture. I also learned from the performance of traditional Japanese Taiko drumming. I also learned how to play the Taiko drum with Japanese people as well. Then, I learned how to make tea correctly in Japanese practice. Apart from learning culture, I also played tag rugby differently than the tag rugby I was taught in Childfund Pass It Back. The differences include playing 5-vs-5, when a rule is broken the ball is turned over and the team cannot advance up the field until the ball is passed, and there are not scrums or lineouts. I learned about waste separation, including that every trash station consists of three bins for dry waste, wet waste and plastic waste. They also told us about the economic condition of Japan, along with the demeanor of the Japanese people, who are very strict about things like punctuality.

I got to know new friends. Throughout the activities, we got the chance to do things together. I greeted my foreign friends by speaking English, introducing myself and attending more activities. This helped me gain new friends, and we also exchanged our Facebook names. Although, we travelled back to our respective countries, we still keep in touch and we are looking forward to visiting each other in the future.

What I am proud of is that the Lao team was regarded as the most disciplined of all, so they arranged a special bus for us. We were so surprised and happy that we were praised by Japanese people. We had the opportunity to attend the Rugby World Cup 2019. I never thought I would see the real competition. The knowledge that I have acquired here, along with memories, feelings, and new information I will use to develop myself in the future and to maintain this connection. If I could be given the opportunity, I would like to go back to Japan again in order to pursue my study, work or travel. I really enjoyed my time and was happy to learn. Thanks to the Lao Rugby Federation and JENESYS program for giving me this wonderful opportunity.” 

“Attending the Rugby World Cup helped me to realize that every national team and every country took time to prepare before they came to the Rugby World Cup.  That inspired me to coach my players to be excellent and train myself to better, even if I could not be one of the players in the Rugby World Cup.  I wish I could compete in a major competition in Laos or have the opportunity to compete overseas. I didn't think I would ever come to see a big competition. I was so excited and impressed to see many people having fun. I think ChildFund Pass It Back opened up this opportunity to me. I was a player before I became a Coach, and now I have had the opportunity to go to Japan. ChildFund Pass It Back opens opportunities for everyone to learn both nationally and internationally. I, as a Coach, will share this curriculum to parents and community members and children in order to get their attention to play rugby and to have the opportunity to learn and gain new experiences. Thanks to ChildFund Pass It Back and all the related partners that gave me this exchange opportunity in Japan.
What Tina has learned and experienced is very important to her because she had never learned about culture from Japan before this trip. It helped her to learn new things that she can use in the future, and she can now spread knowledge of the opportunity to study, travel, and work in places like Japan. The lessons she will apply to her life in Laos include cleanliness and personal responsibility, which are not only important in Japan - they apply to everyone and every country. Her 9 days in Japan made her get used to it and will use it in her own country. The experience was valuable and very important to her. She can share valuable experiences and knowledge with players, communities, schools and families about the cultural practices in Japan, especially around waste management and the Rugby World Cup. She’s excited to train and develop confidence in her players, now that she’s seen international rugby competition firsthand. This knowledge makes her a leader in waste management, time management and courtesy. She has told her community to do good things, like they do in Japan.